Bugün Cuma

 

                        Mart ay tüm kafa karışıklılığıyla devam ediyor, bunu havaların durumuna bakarak söylüyorum çünkü çok değişken. Bazı günler sımsıcak bir güneş, bazen buz gibi bir havayla devam ediyor. Bu hafta boyunca bizim buralarda soğuk ve sisli geçti tüm hafta. Yürüdüğüm sokaklarda apartman aralarında kalmış ulu ağaçlara rastladım. Öyle korkuyorum ki bu ağaçları da dibinden kesecekler diye. Biliyorsunuz balkonumu kapadı, penceremden manzaramı bozdu diye keyfi çok ağaç kesiliyor. 

                                Salah Birsel çınar ağaçları için şöyle yazmıştır;

              '' Gizli değildir ki, sonbahar vurgununu yiyen ağaçlar içinde en görkemlisi çınarlardır. Yerin göğün sultanıdır onlar. Sağlarına sollarına hep ' ortanca dağları ben yarattım '' bakışları fırlatırlar. Bütün yeşilliklerini soyunsalar da insanlar onlar için yapraklarını döktü diyemezler.Hiç kuşku yok, ispanyol yazar Alejandro Casona  ' Ağaçlar ayakta ölür ' dediğinde onları düşünmüştür.  ''

                                     Her ağaç öyle güzel ki, her ağaç bizim ciğerimiz. 

Geçen cuma günü pazara gittiğimde sümbül bulup aldım. İşlediğim mimozalı örtünün üzerine koyup küçük mutlulukla günümü bitirdim. Annemlerle geçirilen saatler ayrıca mutluluk çok şükür!

Pazar günü bağa gittik, ilkbahar gelmeye başlamış.

İki kuzey ülkelerinden kitapla haftayı bitirdim. Elizabeth Frinch okumaya başlayınca çok heyecanlandım. Gerçekten güzel bir kitap ama ikinci bölümde uzun uzun tarih denemesi yazmış yazar ama hiç sevmem tarih yazılarını. Yalan yok, okumadan atladım bu bölümü, sonra devam ettim.

İkinci kitap uzun bir öykü gibi daha çok. Kolaylıkla okunan bir kitap, dili ilginç geldi bazı yerlerde. Çevirmen yer yer eski türkçe kelimeler kullanmış. Konu olarak da yine kuzey ülkelerinde ki arızalı tipler ve ilişkiler. 

Okulda bahçemizi düzenledik. Ispanak, maydanoz ve tere tohumu ekti çocuklar.

20 mart doğum günüm. Tam 50 yılı doldurdum arkadaşlar. O kadar anlamsız geliyor ki şu durum, bunca yıl ne zaman geçti, ne zaman bu kadar yaş aldım bilmiyorum. Çocukluk biliyorsunuz uzaklarda kaldı, gençlik hangi ara bu kadar hızlıca geçti, otuzlu yaşlar iş, güç ve çocuk yetiştirme derken bir şey anlamadım. Kırk yaşları gelince yok artık, bu ben miyim diyordum. Kırklı yaşlarda bitti artık gençlik diye üzülüyordum, yaşlılığa adım atıyorum diyordum ki işte şimdi de elli!

Yabancılaşmanın en üst sınırlarındayım. Biraz rahata erdim, emekli olacağım, çocuğuda büyüttüm tamam da enerji bitiyormuş gerçekten.

Arkadaşlarım süpriz yaşgünü partileri hazırlamışlar, çok mutlu oldum. Beraber kutladık üç gece farklı insanlarla.

Bol bol pasta yedik.

Yorgun bir vaziyette haftasonuna ulaştım ama tatlı bir yorgunluk bu. Yeni yaşım yarım yüzyıl. Düşününce bir taraftan çok şükür ediyorum Yaradan'a, sağlık ve güzellikle geldim bu yaşıma. Diğer taraftan bir anda elli oldum, bir çok şey geride kaldı. Buruk bir kalbim var şu anda.

Yİne de hayat güzel bir şekilde devam ediyor..

Mutlu haftasonları herkese!