Yaşasın Cuma

Ne kadar güzel bir gün ! Çünkü cuma bugün. Tüm hafta çalıştık, erken kalktık, yorulduk ve dinleneceğimiz , en önemlisi geç kalkacağımız iki koskoca günümüz var. O yüzden şu cumaları çok seviyorum. Bakın cumartesi ve pazar değil, cuma. Beklenen günlere gebe olanı sevmek belki de.

Geçen gece seyrettiğim Just Another Love Story filminde ''  Her şey sıradan ama hayat bir cumartesi günü alışverişinden daha fazlası..'' diyordu.

Hayata anlam katmaya çalışan tüm fanilere selam olsun diyerek başlıyorum cuma yazıma.

Şu kış mevsiminde en sevdiğim haftasonu evi saran kek kokusu. Bir de portakallı ise kek, aman yarabbim nasıl bir koku bu , resmen neşelendirir sizi. Ev de olmuyor mu sinir bozucu durumlar, bir sürü. Daha cumartesi sabahı başlar; kahvaltıyı hazırlarım, çay demlenmiştir hatta arada kek çırpıp fırına koymuşumdur ama bizim ergen bana yardım etmeyi bırakın saatlerce seslenişlerime cevap vermez, duymazlıktan gelir. Koyduğum çay  soğumaya başlar ama o elinde tablet dünyayla bağlantısı kesilmiştir. Her cumartesi tekrarlanan bu durumda benim çığlık çığlığa bağırmamla son bulur :)

Sonrasın da hava güzelse, rüzgar çok esmiyorsa deniz kenarında yürüyüşe çıkarız.

Son model taşlar, tuğlalarla yapılmamış , geçmişi olan  bahçe duvarlarına rastlarım bazen. Öyle güzeller ki. 

Eve dönünce ıhlamur ya da yeşil çay yaptım hafta içinde. Akşam olmadan ara ara etamin işledim. Ne zaman bitecek diye sabırsızlansam da terapi gibi bir şey bu.

Cuma pazarından bu lahana çiçeklerini aldım anneme. Onun pencere önünde yerini aldı. Annelerimiz hayattayken her buluşmamız eşsiz olmalı, hep mutlu etmeliyim diye düşünüyorum. Babam biraz kıskanıyor ama ona da torunu çok ilgi gösteriyor çok seviniyorum buna..

Okullar açıldı ve canım öğrencilerime kavuştum. Nasıl tatlılar, beraber yaptığımız her işte mutlu oluyorum. 

Bizim eve giderken yol kenarında ki şu evi çok seviyorum. Aslında çok eski ve bakımsız ama ne güzel değil mi? Bir gün bunu da yıkıp en az 5 katlı apartman yapacaklar :(

İnstagramda herkesin elinde nergisleri, sümbülleri gördükçe çok kıskanıyorum bu mevsimde. Bizim buralara gelmiyor çünkü. Neyse ki canım arkadaşlarım tatilde İzmir'den dönerken bana da almışlar, nasıl sevindim. Sümbül de ekili olarak vardı ben de ..

Onu da kesip koydum bardağa.

Bir de bu hafta bir ağaç daha ektim bahçeme. Kumkuat. Büyüyecek mi acaba, yerini sevecek mi çok merak ediyorum. Fotoğrafını çektim hemen , belki bir gün kocaman olduğunda bu bebek hali hatıra kalır.

Ve son olarak benim aşkım, minik kuşum, sevgili kızımla baş başa yemek yedik dün. Yapmasını istediğim bir şey vardı ama bir türlü yapmıyordu ama pizza ısmarlamaya kandırdım. Ne yazık ki durum böyle, iletişim sıfır..

Bir hafta bilançosu da böylece sona erdi. Şükür ki ağzımızın tadı, sağlık ve huzurla geçirdik. Daha ne olsun ki. 

Herkese musmutlu haftasonları !