Mutlu Cuma

                                               Günaydın, günaydın!!

                             Bugün mutlu bir cuma, bugün Çocuk Bayramı. Her ne kadar evlerde kapalı kalmış olsak da, coşkuyla meydanlarda kutlayamıyorsak da bunun geçici olduğunu bilmeli, elimizden geleni yapmalıyız. Öğrencilerime şiirleri dağıtıp evlerinde balonlarla, bayraklarla bir köşe oluşturmalarını söylemiştim. Dün herkes evinden çektiği videoları gönderdi. Demin elime geçen videoları grubumuzda paylaştım. Evimize bayrağımızı astık. Pencereden bakınca çocukları olan komşularımın da camlarını yazılarla, bayraklarla donattıklarını gördüm, çok sevindim. 

                                  Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramımız kutlu Olsun !

Gelelim bu haftanın nasıl geçtiğini anlatmaya. Geçen cuma çiçekçiye uğrayıp hem anneme hem kendime cuma çiçeklerimi aldım. Bu sefer bu tatlı gülleri aldım. Renkleri öyle güzel ki. Ama ertesi gün hepsi solmaya başladı. Artık bu çiçeklerde de bir şey var, hiç dayanmıyor. Bende hepsini kesip kitap aralarına koydum kurutmak için.

                     Geçen hafta okul kapanmadan önce ki günler sınıfımızda doğaya açılarak bir çok şey yaptık. Mini bahçemize ektiğimiz marullarımızı, soğanlarımızı suladık. Bahçede ki değişiklikleri inceledik. Sınıfta pamuk arası tuttuğumuz çimlensin diye beklediğimiz nohut , mercimek gibi tohumları da bahçeye ektik.

Okul çıkışı köyde yürüme zamanlarım başlamıştı. Doğa yavaş yavaş hareketlenirken, özlemle beklediğimiz güneş az da olsa yüzünü göstermişken köyde bu fırsatı kaçırmak olmazdı.

Sarı düğün çiçekleriymiş bunlar galiba. Tüm tarlaları kaplamış, artık armut ağaçlarının çiçeklenme zamanı gelmiş, toprak hala ıslak, güneşli yerler yakıcı ama gölgelerin üşüttüğü zamandayız.

                  Şehre döndüğümde belediyenin ektiği bitkilerde de canlanma gördüm. İki rengin mükemmelliğine bakın ne kadar güzel değil mi?

Bahçemde yavaş yavaş canlanırken bazı bitkilerin de ömrünü doldurduğunu görüyorum. Nasıl bir denge! Doğa hiç boş ve devamsız kalmıyor. Kamelya çiçeklerini döküyor.

                     Bahçemde bu yıl baya değişiklikler yapmayı planlıyorum hatta başladım bile. Mesela bu duvar çok yıpranmıştı. Buranın dönüşümünü taşlarla yapmayı düşünüyorum. Bahçeyle ilgili videoda çekiyorum, yakında youtube üzerinden yüklerim.

                            Bu hafta bahçenin ön yüzüne belleme yaptım. Bu işlerde eşimin bana hiç faydası yok. Normalde de sevmez bahçe işlerini ama şu sıralar eve dönen babasının bakımını tüm gün yapıyorlar. Oruçlu olarak fiziksel çalışmak çok zor gerçekten. Bende her gün azar azar çalışıyorum eğer o gün yağmurlu değilse.

                 Bu hafta Kemal Sayar'ın   “İnsan olmak ötekinin ıstırabıyla hemhal olmakla başlar.” cümlesiyle başlayan bu kitabını okudum. Zaten konuşmalarını, görüşünü sevdiğim Sayar bu kitabında da beklentimi karşıladı. 

                    Bir cuma daha gelmiş, evlere kapanmışken morallerimizi düzgün tutmayı, sağlığımıza dikkat etmeyi, vaktimizi hayırlı geçirmeyi tavsiye ediyorum. 

Herkese mutlu haftalar, huzurlu günler!