Bugün Cuma

              Bir hafta sonuna daha yaklaşmışken geçen günlerde neler yapmışım bir bakalım isterseniz. Farklı bir şeyler yazıp paylaşacak değilim zira yine birbirinin aynı günler yaşadım. Tabi ki buna da şükür. Çünkü kötü bir hastalık ya da olay yaşasak bu basit günlerimizin değerini anlıyoruz ne yazık ki. Ah nerede o günler; yine sağlığım yerinde olsa da hep birbirinin aynı şeyleri yapsam. Şöyle bakkala gitsem, şöyşe şu saatte çayı demlesem, yine aynı saatte yatsam ve tekrar kalksam. Bu duyguyu şimdiden anlıyorum, şükrediyorum birbirine benzer günler yaşadığım için. 

Hele bunca toplu taşıma aracını kullanıp tüm gün hep hasta olan çocuklarla kapalı bir ortamda oturup corona olmadım ya diyorum , daha ne isteyeyim.

Haftanın ilk günlerinde hava harika bir şekilde beni karşılıyordu. Sabah saatlerinin ayazı, duruluğu bir de gökyüzünün muhteşem oyunlarıyla günaydın diyor bana. 

Bu şekilde yürürken içim hep minnet duygusuyla doluyor ve ülke de ne yaşanırsa yaşansın şairin dediği söz aklıma geliyor her seferinde ;

''Yaşamak güzel şey kardeşim!''

                Otogara ulaştığımda hemen minibüse binmiyorum. Eğer hava yağışlı değilse orada ki banka oturup etrafı seyrediyorum. Koşturan insanlar, minibüslere binenler ve inenler, vızır vızır ana yoldan geçen araçlar, sırtlarında yükleriyle uyanamamış öğrenciler, otogar kahvehanesinde oturup çay içen işi gücü olmayan amcalar. Hep o kahvehanelerde oturmak istemişimdir. Ne yaparlar, ne konuşurlar bu amcalar..

                          Karasevdalılar bitti sonunda. Uzun ve zorlu bir okuma ama nasıl güzel bir edebi tat alıyorsunuz ki bunu gerçek kitapkurtları anlayabilir. Kitabı okurken keşke bunu okumuş bir arkadaş grubum olsaydı da içinde işaret edilen bir çok olguyu tartışsaydık diye düşündüm. 

   Okulda klasik bir gün .

                  Sobalar yakılmış, çaylar demlenmiş, çocuklar gelmiş ve ilk saat o bitmeyen enerjileriyle oyuna başlamış.

            Bir gün de seraya gittik. Ben yine evdeki onlarca kaktüse rağmen büyük olanların peşine düştüm ama bu büyük olanlarda en az iki bin lira. Bahçem de hazine tutuyorum demek ki :)

               Diğer günler hava buz gibi olmaya başladı ve gün ışımadan yollara düşmüş gibi olduk. Hava  bulutlu olunca karanlık oluyor tüm yollar.

Yukarı köye çıkınca da mutlaka sis oluyor. Çoğu insan güneşli havayı sever ama ben böyle sisli puslu havalara da bayılıyorum. 

Uzun zamandır ilgilenemediğim bahçem de sonbaharın son zamanları.

Hafta içi okul sonrası çarşı pazar işlerinden sonra koşa koşa eve geldim. Gün geçtikçe evde olmaktan çok hoşlanıyorum. Evde ki işlerimi de bitirdikten sonra  kahve yapıp battaniyemin altına giriyorum. Bizimkiler gelene kadar da çıkmadan ya kitap okuyorum ya da müzik dinliyorum. 

Minik kabaklarımı boyadım bu hafta...

  Bir  hafta böyle geçti işte. Yazımı bitirmeden Ali İmran Süresinden bir ayet paylaşmak istiyorum;

“Siz, insanlar için ortaya çıkarılmış en hayırlı ümmetsiniz. İyiliği emreder, kötülükten alıkoyar ve Allah’a iman edersiniz…

Dinimizce sınırlarımız ne güzel çekilmiş, özelliklerimiz vurgulanmış. Bunun için çalışmalıyız.

Allah Resûlü (s.a.s)’in mümini tarif ettiği şu hadis-i şerifi ile bitiriyorum:

 “Mümin cana yakındır. İnsanlarla yakınlık kurmayan ve kendisiyle yakınlık kurulamayan kimsede hayır yoktur.