Yaşasın Cuma

Bu hafta aralık ile başladı, umudumuz kar yağmasına dairdi. Soğuk ve sisli günler yaşadık. Kar soğuğu oldu ama yağmadı. Özellikle sabahları sis çok yoğundu köyde. Hangi ara aralık ayı geldi, neredeyse okullarda ilk karneler dağıtılacak diye düşünüyorum devamlı. Şükürler olsun ki günlerimiz sağlık ve huzurla geçiyor. Oldukça rutin bir hayat. Sabah kalkıp okula gelmek, öğleden sonra eve gidiş, sonrasında yaptıklarım bile hep aynı. Yemek yeme ailece, kızımın odasına çekilip ders çalışması, bizim her gün aynı kanepede oturuşumuz bile bu rutinin parçası. Monotonluk canımı sıkmıyor hatta huzur veriyor bana, daha ne olsun diyorum. En sevdiklerim yanı başımda ya..Tek canımı sıkan kızımın odasına kapanıp zamanını orada geçirmesi. Ben de böyleydim diye hatırlıyorum sonra. Ama annem bunu sorun etmezdi, farkım her seferin de 'Peliiiin ' diye yarım saatte bir bağırışım, yanıma gel kızım biraz oturalım deyişim..

                          Bu hafta içi bahçemden topladıklarıma bakar mısınız ? Renklere , şekillerine hayran kalıp Yaradana şükretmemek imkansız..

          Gittiğim İzmit şehir merkezinde bile ağaçlık yerleri bulup nefes alabildim biraz da olsa..

Okula, işe güce giderken ikinci kattan inince bahçede karşıma çıkan limonlardan biri..

Yağmurda ıslanmış halleriyle duran sukulentlerim..

Okulda her sabah kapımıza gelen köpeğimiz, müdürün ekmek verip buraya alıştırmayın diye beni uyarması ve bir daha gözükmeyen bu hayvancağız...

Sonra sakinleşmek için koşa koşa  gittiğim evim, işlediğim güllerde huzuru arayışım..

Haftasonu evde yaptığım tarçınlı,zencefilli ve elma parçacıklı kekim..

Örüp bitirdiğim minik yeni yıl battaniyem..

Tarçınlı kurabiye eşliğinde okunan kitaplar...

Koleksiyonumun büyümesi. Her dilden Küçük Prens..

Örgü, kahve ve kek üçlüsü.. Hayatımdan hiç çıkmaması dileğiyle..

Hepimize güzel ve mutlu bir haftasonu dileğiyle...