Biraz Bahar Gerek

                       ''biraz bahar gerekiyor allahım ben hiç iyi değilim
                           biraz çağla birkaç erguvan gerekiyor
                          ahmet hamdi tanpınar biraz da zarifoğlunun geç dönemleri
                         sağcılık gerekiyor biraz, biraz isyan, biraz unutuş''

        İsmil Kılıçarslan şiirinde dediği gibi bahara, güneşe ihtiyacım var. Gri ve soğuk, rüzgarlı ve sağnak yağışlı havaları çok sevsem de kırları, patlayan tomurcuklu ağaçları, sarıya boyanmış tarlaları çok özlediğimi farkettim bugün. Dün gece izlediğim belgeselde belki hormonlarımı harekete geçirdi, doğaya atmalıyım kendimi dedim her nekadar da bu günlerde imkansız olsa da . Footprints: The Path of Your Life belgeseliydi seyrettiğim. 11 kişi düşünün birbirini tanımayan, farklı mesleklerde ve kişiliklerde tam 1o erkek bir rahiple birlikte 500 mil uzunluğundaki Camino de Santiago yolunu yürümeyi kabul ediyor  ve inançlarını sınadıkları 40 gün süren yolculuğa çıkıyorlar.
Camino de Santiago ismini 4 sene önce yaptığımız Bilbao seyahatinde görmüştüm. Uçağımız Bilbao'da bizi indirdikten sonra Santiago'ya devam ediyordu. Neden buraya devam ediyor diye merak edip araştırınca burasının Hıristiyan hacılar için önemli bir rota olduğunu öğrenmiştim.
       Neyse, belgeselde bu rota da uzun bir yürüyüş yapıyorlardı ve geçtikleri dağlar, tepeler, köyler öyle güzeldi ki sanki ben de yürümüş oldum. Yurt dışında gezdiğimiz dağ rotalarını hatırladım.

                        İnsan doğaya bağımlı. İçinde olmasa da bir resmine, bir görüntüsüne muhtaç kaldığını hissediyor ve yüzünü o yöne çeviriyor. Geçen sene ki köyde çektiğim fotoğrafları buldum. Tekrar bir yerlere koymalıyım dedim. Bugün ki yazıma ekledim ben de. Uzun geçen günlerimiz yavaşlattığımız hayatlarımızla bize iyi geliyor gibi. Herkes evlere kapanmakla soluklandı sanki. Bu salgınla bir çok şey değişecek diyenler var ve bence de bu başladı bile. İnsanlar yanında bulunan komşusunun, yaşlı akrabasının farkına vardı. Arayıp sormaya, yardım etmeye, bugünlerde iyi birşeyler yapmaya istekli hale geldi gibi geliyor. Evlerde ki zamanımızda eğer kafalarımızı şu kahrolası görüntü makinelerinden kaldırabilirsek iç sesimizi duyacağız artık gibi geliyor. 
                       Doğayı kendi haline bıraktık ne güzel. Biz olsak da olmasak da düzen devam edecek, ağaçlar çiçeklenecek, baharlar gelecek. Biraz isyan, biraz unutuş gerekecek normale dönmek için.