Her Şeye Rağmen Bakmak

                                 Bugün tabiat ne kadar güzel. Kuşkusuz her gün böyle bu. Ama güzelliği görmek her zaman mümkün değil. Bakmasını bilmek gerek. Acılara, hastalığa ve yorgunluğa rağmen bakılabilir. O zaman güzelliğin içinde bütün bunlara da iyi gelen düşünce olduğu görülür. O düşünceyi bir kere ellerine geçirmiş olanlar başlarına  gelen  bütün sevinçlerin ve acıların külfetine daha kolay katlanabilirler. Mutluluk da tahammül ister. Onu da iyi anlamalı.

                                Bakmasını bilmek için yapılacaklar neler olabilir:
Düşünelim ki bazıları şöyle yapıyor.Güzelliği görmek için ona biraz yaklaşıyorlar. Ortalık henüz yavaş yavaş aydınlanırken uykuyu bırakıyorlar. Güneşin doğmasına henüz bir saat var. Uyanıyorlar ve bununla birlikte, karanlığa rağmen,  görünüyorlar ki; gök açılıyor ve oradan Allah'ın yolladıkları bölük bölük yeryüzüne iniyor. Bunu görebilmek için, kim bilir kaç yıl onların uykularının üzerine güneş doğmadı.

                            Güzellik uykuyu bırakıp bakınca görülebilir. Aksi halde baş tarafı dinlenmemiş bir masal gibi güzelliği anlamak da zor. Güneş doğduktan sonra gözlerini açanlar için geçen her dakika güzelliği anlamak için kaybedilmiş olacak.
                                   Kuşlar
                             Horozlar
                             Yararlı bütün yaratıklar 
                             Ve müslümanlar herhalde bunun için daima güneş doğmadan kalkıyorlar.
                             Allah onları güzelce uyuttu ve güzelce uyandırdı.
                             Ve yeryüzünü geniş bir sofra gibi önlerine açtı. Fakat onlar ellerini ekmeğe uzatmadan önce yıkanıyor paklanıyorlar. Sessiz, derin ve yalvarmayla durup Allahı anıyoriar.


                           *Cahit Zarifoğlu   Çocuklarımızla Atlara Biniyorduk kitabından..
                                                      Fotoğraflar bizim köyden..