Ocak Ayı Okumaları

                       Ocak ayında ilk okuduğum kitap Macerakitabım Özlem'in benm için seçtiği, alır almaz merakla başladığım Yol Aşkı Yürümenin Tarihi oldu. Adı üzerinde yürümenin, gezerken daha çok ayaklarını kullananların yani benim kitabımdı.

                     Yazar Solnit bir çok açıdan yürüme eylemi üzerinde durmuş. İnsanoğlunun iki ayak üzerinde duruşuyla harekete başlamasıyla hem yürümüş hem de bunun felsefesini yapmış. Solnit, yürümenin insanoğlu için bir araç olmaktan çıkıp bilinçli bir kültürel faaliyet olarak değerlendirilmesini Rousseau'ya bağlıyor. Peripatetikler, Stoacıların zamanında yürümeye dayalı kendi felsefi sistemlerini sürdürüyor olsalar da ilk inceleyen kişi olarak Rousseau'yu görüyor. Sonrasında Mill, Hobbes, Wittgenstein ve özellikle Kant, yürüyüş işini sürdüren değerli isimler.

Solnit yürüme hakkında şöyle diyor;

  “Din, felsefe, çevre, kent politikaları, anatomi, alegori ve aşk acısı diyarlarına kolayca girip çıkan yürüme, dünyanın en tanıdık ama aynı zamanda en karmaşık şeyidir. Yürümenin genel tarihi, binlerce kitap, şarkı, cadde ve serüvende parça bölük izine rastlanan, yazıya dökülmemiş gizli bir tarihtir. Yürümenin bedensel tarihi, iki ayak üzerinde duruşumuzun ve insan anatomisinin geçirdiği evrimin de tarihidir”.

                   Okuduğum ikinci kitap İrade Terbiyesi. Cemil Meriç'in övgüyle bahsettiği kitap özellikle gençlerimiz tarafından mutlaka okunmalı bence. Okudum tamam ama çokta etkilenmedim. Çünkü benzer onlarca kitap okumuştum. Kitaptan küçük bir yer;

''Günlük tembelliğimiz bizi yaşama hevesimizden uzaklaştırır; yerine içi boş ve değersiz hayaller koyar. Sadece düzen, sükunet ve verimli çalışmakla hayat gerçek mutluluğuna kavuşur. "Yaşadığımı hissediyorum" diye tabir edilen duyguyu sadece çalışmayı alışkanlık haline getirerek elde edebiliriz. Bu ise çalışma isteğini dörde katlar ve tembel bundan haberdar değildir. ''

                 Diğer kitap Eugenio Borgna'dan Ruhun Yalnızlığı.. Maggiore Hastanesi'nde Psikiyatri Başhekimi, Milano Üniversitesi'nde ise Sinir Hastalıkları ve Zihinsel Hastalıklar Kliniği Öğretim Üyesi olan Eugenio Borgna, "Ruhun Yalnızlığı" üzerine bir kitap yazmış ve yalnızlığı kitap boyunca anlatmış. Borgna'ya göre yalnızlık iki türlü. İçsel yalnızlık ve yaratıcı yalnızlık. Bir de tecrit yalnızlığı var ki insanın akıl sağlığında tehlikeli olan.

Yazar kitabında şairlere ve şiirlere de değiniyor büyük ölçüde. Adı geçen şairler ;

Francesco Petrarca, Giacomo Leopardi, Emily Dickinson, Rainer Maria Rilke ve Antonia Pozzi.

                                  Ocak ayının son kitabı Camille Bordas'nın Birlikte Yaşama Yolları.. Bordas gencecik bir yazar. Salinger tarzı uyumsuz bir aileyi, 6 çocuklu Maral ailesini ele almış. Bir anne olarak

kalabalık bir aileyi okumak ilgi çekiciydi benim için, her ne kadar yabancı serbestliği bana çok uzak olsa da. Ama çocukların ilişkileri ilginç. Roman boyunca ailenin en uyumlu olarak gözüken 13 yaşında ki Dory'nin gözünden olaylara tanık oluruz.  Dory dışındaki üç çocuğu doktora öğrencisi, biri müzisyen, diğeri de parlak bir lise öğrencisi. Günlerini odalarında kitap okuyarak ve tez yazarak geçiren çocukların birbirleriyle ilişkileri sınırlı düzeyde. Bilimsel teorilerle çevrili dünyalarında fiziksel ihtiyaçları gidermek dışında odalarından çıkmıyorlar. Yalnızca akşam yemeklerinde karşılaşıyorlar ve pek fazla konuşmadan sofradan kalkıp yine kendi dünyalarına çekiliyorlar. Dory onlar için ; 

 “Kardeşlerimden hiçbiri toplumda yer edinmekle fazla ilgilenmiyordu (hepsi münzevi yaşamak, düşünmek istiyordu” der.

Abisi Simone 'un huni teorisi var ki kafamı iyice karıştırdı. Gencecik yazar nasıl da böyle dünyaya dair çözümlemelerde bulunmuş şaştım kaldım.