6 Aralık 2019 Cuma

Bugün Cuma !

Bir  cuma yazısı daha.. Güzel fotoğraflar, umut ve sevgi dolu cümlelerle bir cumayı daha karşılamak istiyorum içimde ki karamsarlığa rağmen. Bu hafta içi kendimi hiç iyi hissetmedim ve hala da öyle. Nedeni olmayan bir bıkkınlık hali. Hayatın hiç bir yönünün içimde ki boşluğu doldurmayacağını farkına varmanın sürdürdüğü uzun bir yıpranış bu. Yine de elimde ki şeylere tutunma çabası.
Dün bitirdiğim kitap tuz biber oldu durumuma. Merce Rodoredo'nun Güvercinler Gittiğinde..Zaten aralık okumalarımda anlatacağım ama kitabın sonunda Colometa onca umutsuzluk ve tükenmişlik içinde o dipsiz çukurdan bir anda çıkışını öyle güzel anlatıyordu ki, kendi karamsarlığıma beliren ışık oldu bu yazılanlar. Şunu anlatıyordu; dünya kederle dolu olsa da bir parçayla neşeyle kurtulacak birisi vardır daima. 


                '' Ve her birinkinti de, ne kadar küçük olursa olsun, gökyüzü olacaktı..zaman zaman bir kuşun karıştığı gökyüzü..susamış bir kuş ve gagasıyla şu  göğsünü karıştırdığını bilmeyen..ya da yapraklarından şimşek gibi inen çığlık çığlığa bir kaç kuş, su birinkitisine giren, tüylerini kabartarak yıkanan ve gökyüzünü çamura ve kanatlarına bulayan. Mutlu....''


                     Güzel bir kitap okudum ve bunu hediye etmeyi düşünüyorum bu hafta. Geçen haftaya bakarsak güneşi, durgun havasıyla yine güzel bir kış günüydü. Sahilde dolaştığımız yol sonbaharla yıkanmıştı.


                        Uzun bir yürüyüş yapıp eve dönmüştük cumartesi. Sonrasında bana keyif veren ikili ile evde zaman geçirdim. Akşamına kızımın fizik ve tarih öğretmeni geldi, güzel bir gece sohbeti geçirdik hem tarihten hem bilim ve din. ee ne yazık ki söz dönüp dolaşıp niye bu haldeyize geliyor ve fatura iktidara kesiliyor. Öyle bıktım ki bu hale.


                      Pazartesi okulla başlayan gün havanın iyice soğuduğu, sınıfımızın sobasının gümbür gümbür yandığı gün. Sabahları içilen bir bardak bergomatlı çay gibisi yok..


Yaptığımız etkinlikler terapi gibi, çok seviyorum..



Taş boyamalara başladık bu ay. Çocuklarda bayılıyor bu işe..


Okul sonrası yağmurla yıkanmış bahçemle karşılaşmam...


Mandalinalar bitti sıra limonların olgunlaşma zamanında..



Pazardan dayanamayarak tekrardan yün aldım. Bakalım ne zaman bunlara sıra gelecek...


5 yorum:

  1. O taşlar ne güzel öyle 😍 Parmak boya ile mi boyadınız?

    YanıtlaSil
  2. Renkler... Öyle güzel ki, bu bloğa girdikçe gülümseyerek çıkıyorum. Güzel cumalar.

    YanıtlaSil
  3. hımms ilk paragraf dışında her şey huzurlu ve neşeliiiii :)

    YanıtlaSil
  4. İnsanlar bahanelere sığınmayı ve işin içinden kolayca sıyrılmayı severler. Bu bence sığ bir düşünce. Çok daha derine inmeliyiz. Bence dinin hükümleri hayattan çekilmeye başladığında denizden suyun çekilmesinde ortaya çıkan çöpler gibi her türlü kötülük toplum hayatında beliriyor. Her karamsarlıkta bize seslenen yüzlerce ilahi sese kulak veririm. Kulaklarımı tıkamak yerine. “Üzülme, Allah sabredenlerle beraberdir.” “Açıp genişletmedik mi göğsünü ve almadık mı sana ağır gelen o yükü. Evet her zorlukla beraber bir kolaylık vardır.” diyor o ilahi ses bize. Daha da üzülür karamsar olur mu insan.

    YanıtlaSil
  5. Tam terapi sizin fotoğraflar :) Bazen hüzünlü sıkıntılı cümlelerde okusam, sanırım aktarış şeklinizden kaynaklı huzur veriyor bir şekilde yazılarınız. Dertlerimizin uçup gittiğ, yerinde ferahlık dinginlik ve sevinç bıraktığı günler görelim hep beraber, sevgilerimle :)

    YanıtlaSil

Cuma Gelmiş!

                     Bir cuma akşamı daha birlikteyiz. Kasım geldi geçiyor bile. Her cuma ne ara bitti bu hafta diyorum, koca bir girdaba gi...