Günaydın Bugün Cuma !

                 Cumanın gelişine sevinenlerden misiniz? İşimi sevmeme rağmen bu gün gelince tatilin başlangıcı olduğundan çok seviniyorum. Uzun uzun cuma gecesinde oturmak, dolu film seyretmek, abur cubur yemek istiyorum. Ee kırk yıllık evli olunca dışarı çıkmadan evde vakit geçirmeyi çok sever hale geliyorsunuz ya da ben böyleyim.

Bir haftayı daha geride bıraktık şükürler olsun sağlıkla. Evde okulların açılmasıyla ders çalış, tableti bırak, biraz kitap oku komutları havada uçuşmaya başladı ve her seferinde benim gibi her şeyin tam olmasını isteyen ve durmadan çalışan anneden nasıl böyle vurdumduymaz çocuk olur diye krizler geçirme günleri de başlamış oldu. 

Yine de olumsuzlukları yazmayacağım. Hep sevgi, huzur dolu şeyler yazıyor olmam her evde yaşanan sinir harplerinin bizde yaşanmıyor olması anlamına gelmiyor. Bunları görmezden gelerek bu hafta gözüme takılanlara bakalım şöyle bir.

Sabahları serin oldu bu hafta. Sardunyalar kurumaya yüz tuttu bahçede. Hayatın devri daimi öyle seyrettiriyor ki kendini bahçemde. Her gün hayret ve biraz buruklukla bakıyorum doğaya. Geçen ömrü ne güzel dile getirmiş Mevlana hazretleri..

 Hayat bir nefestir, aldığın kadar

    Hayat bir kafestir, kaldığın kadar 

       Hayat bir hevestir, daldığın kadar” 

                     Mandalinalar daha dün tomurcuktu şimdi ise sararmaya başlayan kocaman bir meyve.

                     Bahçeme sonbahar iyice geldi yerleşti. Yıllarca gözümün önünde olan döngüyü görmeye başladım şükür. Bakıpta görmeyenlerden olmadığım için memnunum. Kitabını okurken Platonov'un şu satırları not almışım;

“Eskiden, hayatının ufak tefek ve hatta önemli olaylarının çoğunun ebediyen unutulduğunu, üzerlerinin müteakip olgularla sonsuza dek örtüldüğünü düşünürdü; şimdiyse içinde her şeyin değerli bir hazine gibi, onun bunun bıraktığı gereksiz şeyleri saklayan hırçın bir dilencinin malı gibi tastamam, sapasağlam durduğunu, asla da yok olmayacağını görebiliyordu” diye yazmış ‘Can’da, Andrey Platonov.

                          Hala balkonda oturup çayımı içiyorum ve serin havaya çayın yakıştığını düşünüyorum. Ocakta kaynayan demliğin buğusu artık camları sarıyor. İçimiz mi üşüdü dolduralım bir bardak çay!

Sonbahara yakışan bir şey şu elmalı kek. Herhalde hiç bıkmayacağım her hafta pişirip yemekten.

                    Yağmur bulutları gidip yerine gün batımı ışıklarıyla boyanmış bulutlar gelince onları seyrettim bu hafta . Yağmur çok kıymetli. Böylesine kıymetli bir nimeti sevgili peygamberimiz şöyle anlatmış. Buradan okuduğum bir hadisi paylaşmak istiyorum son olarak..               

Hz. Enes İbn Malik anlatıyor: “Bir gün Rasulullah (sav) ile birlikte iken yağmura tutulduk, Rasulullah (sav) hemen yağmurun altına çıkıp vücudunun bir kısmından elbisesini sıvazladı, nihayet orası yağmurla ıslandı. Bunun üzerine biz: ‘Ey Allah’ın Resulü, bunu niçin yaptın?’ diye sorduk. ‘Çünkü bu Rabbimin katından yeni geliyor’ buyurdu.”