Albatros

                                 Baudelaire   ''  Albatros ''  adlı  şiirine,  tayfaların  yakalayıp  güverteye  çektikleri büyük  okyanus kuşunun  çırpınışını  anlatırken  sanatçının  alınyazısını  dile  getirir.  Gökyüzünde  özgürce  uçan  albatros,  ''  mavilikler  sultanı  ''  bu  güzel  kuş,  kendini  daracık bir  gemi  güvertesinde  bulunca  ne  yapacağını  şaşırmıştır.  Acemi  adımlarla  yürümeye  çabalar,  tayfaların itiş  kakışı arasında.  İnsanların  içinde  ,  karaya  vuran  balık  gibi  sersemlemiş,  eski  gücünü  ve  güzelliğini  yitirmiştir. ''   Dev  kanatları  yürümesini  engelliyordu''  der  Baudelaire  ondan  sözederken..

                       Tayfalar sık sık yakalar, iş olsun diye,
                       Koca deniz kuşlarını, albatrosları,
                       Keskin çukurlar üstünden kayan gemiye
                       Eşlik eden o kaygı bilmez dostları.

            Nereden  geldi  aklıma   derseniz, geçen  hafta  sonu  deniz  kenarındaydım.  Albatros  yoktu  ama  martılar  çoktu. Bilirsiniz Can Yücel'in  mısralarını ;  ''  Soğuktan morarmış kanatlarını ısıtsın diye martılar,  Martılar ki sokak çocuklarıdır denizin” .. Öyle güzellerdi ki, çığlık çığlığa. Aklıma "Martı Jonathan Livingston geldi, hani şu diğer martılara benzemeyen.  Bir  zamanlar bu  Albatros şiirini  defterime  yazmıştım . Eve  gelir  gelmez  açtım defterimi . Yeniden okudum..

                             Ama bırakıldılar mı güvertelere,

                            O gök kralları ne sünepe, ne sarsak
                            Seriverir koca kanatlarını yere,
                           Yanlarında sürünen kürekler gibi, ak.


                           O kanatlı yolcu ne miskin, ne sümsüktür!
                           Ne çirkin, ne gülünçtür o güzel kuş şimdi!
                           Topallar kimi, uçan sakata öykünür,

                           Bir pipoyla gagasını dürtükler kimi!

                                 O bulutlar prensine benzer Ozan da,
                           Fırtınayla senli benli, yaylara gülen;
                           Yere sürülmüştür yuhalar arasında,
                           Yürüyemez devce kanatları yüzünden.