“Benim konservatuarım sokaklardır” diyor elleri güzel, bedeni küçük ama sesi yeri göğü inletecek kadar büyük kadın...
Duvarlarda kaldırım serçesini görüyorsunuz bol bol..
19 Aralık 1915′te doğan Piaf sokakta yaşayan bir ailenin kızıdır, küçük yaşta kör olma tehlikesi geçirir. Genel evlerde ilk gençliğini yaşar. Henüz 17 yaşında ilk çocuğunu doğurur, ardından sokaklarda doğurduğu küçük kızı 2 yaşına gelmeden ölür.
Paris sokaklarında şarkı söyleyerek ayakta kalmaya çalışırken, cinayetle suçlanır. Evli bir boksöre aşık olur, tek aşkı bir uçak kazasında ölünce alkole başlar, bir gece geçirdiği trafik kazasında ağır yaralanır ve omuriliğinde meydana gelen hasardan dolayı ömür boyu iki büklüm yaşar.
10 Ekim 1963′te Karaciğer kanserinden öldüğünde, dünyanın en etkileyici sesi de susmuştur artık. “Ölümden korkmam yalnızlıktan korktuğum kadar” sözlerinin sahibi için sadece Fransa değil tüm dünya arkasından ağlamıştır.
19 Ara
Güzel graffitilere bakayım diye yazını okumaya başladım ama ne kadar üzücü bir biyografi okudum öyle..
YanıtlaSilBöylelikle kaldırım serçesinin hikayesini de öğrenmiş oldum :)
Paris'in sokakları güzeldir.. Paris güzeldir..
Sevgiler;
http://yagmurunmodasi.blogspot.com/
teşekkür ederim..
Silbu arada MARTI ne yazık ki yanlışlıkla yorumunu sildim :(
YanıtlaSilçok özel bir kadın, aşka sevgiye susamış, hiç bir zaman tam olarak sahip olamadığı bir adama olan aşkı belki de o güzel sesini bu kadar etkileyici yapan şeydi. her şarkısında hissetmek mümkündür bu tınıyı, aşk acısını. belki de ben öyle hissederim bilmiyorum. özellikle 'je ne regrette rien' derken her haykırışı aslında söylediğinin tam zıttını çağrıştırır bana. her ne kadar inkar etse de etmeye çalışsa da..
YanıtlaSilçok derin bir konu edith piaf, ben daldım gittim sanırım :)
sevgiler :)))
gerçekten ne güzel bir şarkıdır o. eşimle yaz akşamüstlerinde balkonumuzda
Silotururken çoğunlık dinleriz e. piaf'ı. hüzünden çok yaşam sevinci
doldurur içimi bu yüzden.
Edith Piaf ve elbette Paris...
YanıtlaSilbende de orjinal albümü vardır.Sanırım en sevdiğim hmm!çok zor.. La vi en rose diyelim bari :)
ne kadar güzel!
Siltüm parçaları eşssiz zaten. en güzelini seçmişin :)
Edith Piaf'ı severim ve zaman zaman dinlerim. Paris'te görmediğim bir yer daha varmış demek ki inşallah bir dahaki sefere o sokak resimlerine ben de hayranlıkla bakabilirim. Marion cotillard'ın Edith'in hayatını oynadığı filmi çok severek izlemişimdir, ne zaman da bulsam bir yerlerde oturur izlerim. Çok değişik bir hikaye ve tuhaf bir ruhu var, seviyorum. Nedense kaldırım serçesi olarak tanım bulması da hoşuma gidiyor. Fotoğraflar çok güzel bu arada:)
YanıtlaSilo film bende de var. bıkmadan seyrediyorum bende. üzülüyorum da
Silbir taraftan. eşsiz bir kadın...
Buketcim, Edith Piaf'ı çok severim. öyküsünün böyle olduğunu bilmiyordum...
YanıtlaSilİtalya'da biz de Grafiti bir duvar bulup önünde bolca fotoğraf çektik.
duvarı merak ettim bak şimdi. hiç aklına geldim mi :))
Sil