Camille Claudel

                  Bugün izlediğim film..Yıllar önce daha çocuk sayılacak yaşta  kitabını okuyup çok etkilendiğim kadının hayat öyküsü..  Film 1988 yapımı.  Oldukça uzun,yaklaşık 3 saat sürüyor.

                   Biyografik  nitelikteki bu film, ünlü Fransız hetkeltraş Camille Claudel'in yaşam öyküsünü anlatıyor. Camille, dönemin ünlü heykeltraşlarından Rodin ile büyük bir aşk yaşar. Rodin de onu sever, ama zor bir adamdır. Bu nedenle ikisi de büyük acılar çekerler.... Etkileyici ve çarpıcı sahnelerle dolu film, bir sanatçının yaşamını, ondan da önce bir kadının dramını anlatıyor. Fransız sinemasının dev oyuncularından Isabelle Adjani Camille'i, Gerard Depardieu ise Rodin'i canlandırıyor. 
                                                                                     
                                        

                    Yaptığı işe büyük bir tutkuyla bağlı olmasının muhteşem bir örneğidir Camille Claudel. Parasızlığa, açlığa, yalnızlığa, dışlanmışlığa ve umutsuzluğa rağmen heykel yapma tutkusundan vazgeçmemiştir.Birkadının umutsuz aşk halinde yokolşunu seyrederiz filmde.Rodin'e olan aşkı ve nefreti yavaş yavaş sonunu getirir.Beni etkileyen sahnelerinden biri de Rodin'in evine büyük bir öfkeyle gidip kapıyı açmaması üzerine çılgına dönüp

"rodiiiiin! capitalist!" diye bağırmasıdır.

                    1800 lü  yılların sonunda   tüm baskılara göğüs gererek heykel, üstüne üstlük cinsel ağırlığı bugün için bile fazla görülebilecek heykeller yapmış, babası yaşında ve sürekli gözönünde olan bir heykeltraşla evlilik dışı bir beraberlik yaşamış, hatta ondan hamile kalmış ama ne yazık ki  bunu sonlandırmıştır.Genelde Rodinin  "ögrencisi" sıfatı altında gölgesinde kalmış,metres muamelesi görmüş ,   hakettiği  itibar ve  ilgiyi  alamamış , sağlığında gölgesinden kurtulamadığı rodin'den öldükten sonra da kurtulamamıştır. E serleri Rodin müzesinin alt katında sergilenmektedir, kapısında ağladığı ve rodinle karısını izlediği evin alt katında...

                  Yıllar önce okuduğum kitabın adı Bir Kadın'dı.Anne Delbee yazmıştır.Kitabından hayatını okurken Rodin düşmanı olmamak neredeyse imkansız gibidir. Kitapta anlatıldığına göre Rodin ve Camille'in annesi hastaneye kapatılması için ortak çalışmışlardır. Akıl hastanesinde çok uzun yıllar kalmış ve burada da  ölmüştür.Yaşadığı dönemde kendisini destekleyen sadece kardeşi  şair olan Paul   Claudel 'dir . 

                                          

                  "Akıl hastanesi! Evin diyebileceğim bir yere sahip olma hakkım bile yok! Onların keyfine kalmış işim! Bu, kadının sömürülmesi, sanatçının ölesiye ezilmesi... Mahsus kaçırdılar beni, onlara tıkıldığım yerde fikir vereyim diye; yaratıcılıklarının ne kadar sınırlı olduğunu biliyorlar çünkü. Kurtların kemirdiği bir lahana gibiyim şimdi, yeni fizilenen her yaprağımı büyük bir oburlukla mideye indiriyorlar... Bilmiyorum, kaç yıl oldu buraya kapatılalı, ama tüm hayatım boyunca ürettiğim eserlere sahip çıktıktan sonra şimdi de kendilerinin hak ettikleri hapishane hayatını bana yaşatıyorlar... Bütün bunlar Rodin in şeytani başının altından çıkıyor. Kafasında bir tek düşünce vardı zaten; kendisi öldükten sonra benim sanatçı olarak atılım yapıp onu aşmam; bunu engellemek için de, yaşarken olduğu gibi ölümünden sonra da ben hep mutsuz kalmalıydım... Her bakımdan başarıya ulaştı işte! Bu... Bu esaretten çok sıkılıyorum... Villeneuve e hiç dönemeyecek miyim, Paul?"