Temmuz Cuması

                     Temmuz geldi, yaz sıcaklarının ortasına düştük bir anda. Evden çıkmak istemiyorum ama işler her gün birikmiş şekilde önüme dikiliyor. Allah azaltmasın gerçi, iş güç olmadan bomboş geçen günler olacağına böyle olsun razıyım tabi ki. Ne garip varlıklarız değil mi; kış olur yazın hayalini kurarız , yaz gelir off biraz havalar serinlese şu güz gelse de rahatlasak deriz. Yazın şöyle şöyle yapacağım derim ama şu sıcaktan kolumu kıpırdatamam genelde. Bu yaz tatile de gitmek gelmiyor içimden. Hem artık emekliyim ya, aman aceleye ne gerek var tüm mevsimler, günler benim diye bir rahatladım, bir telaşsızım arkadaşlar sormayın. Özgürlüğe yavaş yavaş alışacağım tabi ki, çünkü otuz yıl süren çalışma çarkının içinden yeni çıktım. Hızla dönen kocaman bir tekerleğin içindeydim de bir anda dışarı atıldım gibi geliyor. Yani hala dışarı da dönüyorum :)

                Bugün cuma. Hadi tersinden başlayayım haftayı anlatmaya. Sabah saat 8'de kalkıp giyinip pazar arabamı alıp yola çıktım. Bizim buranın pazarı ya bugün, çok sıcak olmadan hatta insanlar akın akın gelmeden gitmek en güzeli. Yine de yoğun bir nem ve sıcak vardı. Yeni yeni açılan tezgahlara baka baka gezdim, erik, sarı kiraz, şeftali, çilek aldım. Çok severim meyveyi. Taze fasulye, yeşil biber ve dolmalık biber aldım. Marul, maydanoz, dereotu almadan olmaz. Bir de bağ evine dikmek için bir saksı lavanta aldım.

Malzemeleri eve götürüp kızımı da uyandırıp bir sokak öte de oturan annemlere kahvaltıya gittik. Ah anacığım biz geleceğiz diye sabah sabah boşnak böreği yapmış, kahvaltılıkları hazırlamış, çayı demlemiş bizi bekliyor. Allah başımızdan eksik etmesin, güç kuvvet versin. Namazda anne ve babalarımız için dua  ederiz. Bunu çok kıymetli bulurum. Çünkü namaz olmasa kim günün beş vakti kaç kez bunu söyler ya da aklından geçirir. Rabbena Firli duasıdır bu ve şöyle deriz;

Ey bizim Rabb'imiz! Beni, anamı ve babamı ve bütün müminleri hesap gününde bağışla.
Ey Rabb'im merhamet edenlerin merhamet edicisi, bize rahmetinle muamele eyle.

Bütün kız evlatlar benim gibi mi bilmem. Ne zaman gitsem annemlere, yarım saat oturmadan sonra evi süpürmeye silmeye başlarım. Onlar yorulmasın rahat etsin diye annemi biraz daha işini hafifletmek için yaparım. Artık emekli oldum şu viledayla daha çok beraber olacağız sanırım :) 

Diyeceksiniz ki bir temizlikçi gelsin arada ama babam huysuzluk yapıyor bu konu da. Kimseyi istemiyor. İnsanlar yaşlandıkça tuhaflaşıyor ve söz geçiremiyor, bizim ki de böyle :)

Annemin salonda çiçekleri meşhurdur; orkidesi çok güzel açmış ben de bugün çektim bu fotoğrafı.

Dün yani perşembe akşam üzeri atladık bisikletlerimize yan kasabaya gittik. Deniz kenarında kahve, çay, gazoz eşliğinde güneşi batırdık. Gecenin ilerleyen saatlerine kadar sohbet ettik burada. Ne zamandır arkadaşlarımla bir araya gelmemiştik, öyle iyi geldi ki bu buluşma anlatamam. Bizim buranın günbatımı da meşhurdur yazları. 

Oraya gittiğimiz yürüyüş ve bisiklet yolu da çok güzeldir. Artık ağaçlar da baya bir büyüdü hem gölge oluyor hem sanki bir ormanın içindesiniz gibi his yaratıyor. Bir de yan tarafta akıp giden trafik gürültüsü olmasa...

Canım arkadaşım Sonat'a gidip bir kahve içtiğim günü de buraya eklemek isterim. Okumak için harika kitaplar da verdi bana, elimde ki bitsin hemen başlayacağım. Acaba bloguna yazmaya başladı mı diye bakıyorum bir umut, ama hala yok. Neyse beklemedeyim..

Bu hafta okuduğum iki kitap ...

Ayrıca Fatma Barbarosoğlu'nun şu  yazısını okudum. Sosyolog olarak da yazar olarak da yazılarını çok beğeniyorum. Bu yazısında bu ülkenin bitmeyen derdini ele almış, dizilerle bile insanların algılarıyla nasıl oynanıyor önümüze sermiş. Çok rahatsız olduğum bir konu..

Bağ evimizde küçük bir alana kaktüs köşesi yapmıştım. Günler geçtikçe büyümeye başladılar, çok mutluyum. Geçen hafta sıcakların artmasıyla bahçe de yılan gördüm. Öyle korktum ki anlatamam. Yılanlı videomu da şuraya koyuyorum, hadi bakalım buyrun :)