Yeniden Bir Cuma

                             Hoşbulduk blog ahalisi!

                                         Hayırlı cumalar!

                                                  Merhaba!

                 Son yazıma baktım yazmayalı bir ay olmuş. Kendi blog tarihimde bir ilk. Bunca yıldır yazıyorum, bu kadar uzun süren ayrılık olmamıştı. İnsan kopunca da tam kopuyormuş yoksa bariz bir nedeni yok yazmamamın. Zaten merak eden iki kişi olmuş, sağolsunlar neredesiniz diye mesaj yazmışlar. Geriye kalan dokuz yüz kişiye ne demeli :)

                 Okullar haziran ortası gibi tatil olunca evde geçirdiğim günlerim oldu. Allahım nasıl yorulmuşum, uzun uzun uyumayı nasıl özlemişim anlatamam. Günler evde tembellikle geçti temmuz başına kadar. Sonrasında bayramla beraber karavanla Karaburun'a gittik. Farklı bir yer tercih etmedik çünkü üçüncü kez gittiğim Karaburun çok sevdiğim yerlerden biri oldu. Hem doğası, havası, denizi hem de insanlardan uzak oluşuyla kalbimi çalmıştı. Karavanla ücretli kampingleri tercih etmiyoruz. Zaten elektriğimiz var, suya ulaşacağımız bir konumda bulduk mu tamam diyoruz. Kızım da artık genç kız olduğundan yaz tatilinde şehre yani merkeze yakın bir yerde konaklamak istiyor. Her gece giyinip süslenip  gezmek, dolaşmak istiyor. Kamp yerleri eğer varsa çocuklara göre şekilleniyor. 

Bu yaz da Karaburun'a doğru yola çıktık inanmazsınız ama tam 9 saat yol sürdü. Çekme karavan olunca ücretli otobana giremedik çünkü tır muamelesi görüyor ve neredeyse 3 kat para ödüyorsunuz. Biz de yavaş yavaş gittik, tüm günümüz yolda geçti. Sıcak çarptı ve iki gün kendime gelemedim. Yaşlanmışız vallahi artık max 5 saat yolculuk yaparım. Karaburun merkez çok küçük , karavanla kalacak yer yok. Biz İncirlikoy girişinde kaldık. Önümüzde hem tesis, su, wc olduğundan çok avantajlıydı. Bayramın ilk günü hem komşulardan hem tesisten bayram ikramları bile geldi.

                Bayram tatili olunca çok kalabalıktı haliyle. Yine de sabah insanlar gelmeden İncirli koyda denize girdim. Öğlene doğru kahvaltı yapıp deniz kenarında tüm gün keyfimize baktık. Bol bol kitap okudum. Kızım da bir arkadaş bulunca keyfmiz tam yerine geldi. Gün boyu farklı koylara yürüyüşler yaptık, masmavi denize girdik, o meşhur esintisi sayesinde hiç bunalmadık. Altın otu topladım tepelere çıkarak. Çarşamba merkezde yerel pazarı oluyor , ona gittim. Ama pazarı çok zayıf üstelik pahalı. 

                Deniz kenarında taş topladım. Öyle çok seviyorum ki bu taş denen şeyi. Ah burada olacaktım bu güzelim taşlarla neler yapardım diye hayaller kurdum. 

                Ama geçen seneden beri bazı olumsuz değişimler olduğunu gördüm. Her yerde inşaatlar başlamış, çevreye önem vermeden her parası olan mahvederek bir şeyler yapıyor. İnsanlar milyonluk evlerde güzel güzel oturuyor tamam da o sur gibi kapılarından dışarısı çer çöp içinde. Tamam belediye iyi çalışmıyor, gelen insan hep çöp atıyor ama yaşayanlar da biraz temizlemeli diye düşünüyorum. İnanın yaşadığım ev bahçeli ve gelen geçen hep çöp atıyor içeriye ama hep çevre temizliği yapıyorum etrafta. Bahçemin dışını bile temizliyorum. Karaburun ne yazık ki çöp kent olmuş. Koya gelen günübirlikçiler zaten aman aman! Karavanda olduğumuz sürece nelere şahit olmadık ki. Haa bir de bu çöpleri atanları öyle eğitim durumu düşük, görüntüsünü beğenmediğiniz tipler olduğunu sanmayın. Ne kadınlar erkekler gördük inanmazsınız tipine, giyimine bakınca bunlar hayatta yapmaz diyecekleriniz rahatlıkla sigara paketini, bira şişesini havada taklalar attırarak etrafa saçtılar.

Bir de gözlemlediğim artık 18 yaş altı da çok fazla içki ve sigaraya bulaşmış durumda. Sigara zaten herkesin ağzında emzik gibi. Çocuklarda gördükçe çok üzüldüm. 

               Karaburun denizi  muhteşem. Hem temizliği hem su sıcaklığı en sevdiğimden. Kaldığımız yere yakın yerlere yürüyüş yaparak keşfettiğim koylar oldu. İncirlikoy'a yakın Alman koyu var mesela. Tepeden merdivenlerle iniyorsunuz, kayaların dibinden girmek sorun gerçi ama turkuaz rengiyle deniz çok harika. Hem fazla insan da yok, kum olmayınca etrafta çoluk çocukta yok. Sessiz bir yer de denize girmenin keyfi var sadece. Dolungaz zaten en meşhuru koyların. Beş dakika da arabayla gidilebilir.

            Daha da ileriye yürürseniz Aslanağzı Koyu var. Hatta oraya varmadan yol boyunca denize girilen yerler bol. Aslanağzı koyu da uzun bir merdivenden inerek ulaştığınız büyük kayalardan oluşuyor. Nispeten daha kalabalık bir yer burası ama her taraf dalgalıyken burası çok sakindi.

          Daha da ileriye giderseniz meşhur Mimoza koyu ve Bodrum koyuna varıyorsunuz. Buralar da çok temiz ve durgun deniziyle oldukça revaçta. Çocuklarında kolaylıkla denize girebilecekleri bir bölge ve haliyle çok kalabalık. 

Bol dinlenmeli, sabah yürüyüşlü, okumalı güzel bir tatil geçirdik 9 gün. 

            Döndüğümüz günün ertesi üniversite sınav sonuçları açıklandı. Kızımın bize söylediği tahmini sonuçtan uzak bir sıralama olunca dengem alt üst oldu. Kendimi her türlü sonuca hazırladığımı sanarken duruma çok üzüldüm. 3,5 milyon çocuğun girdiği sınavda ilk yüz binde neredeyse ama istediği üniversiteler olmayacak gibi. Ne yapacağız, bir sene sonraya mı kalsın yoksa tutan üniversitelerden birine gitsin mi diye çok kafa yoruyoruz. Yıllarını tek çocuğuna adamış annenin tosladığı duvarın acısını çekip evde terör estiriyorum şu an. Biliyorum iş işten geçmiş, biliyorum ne olursa olsun çocuğa destek çıkmak lazım, biliyorum bu dünyanın sonu değil ama ben de beklentisi yüksek bir 'öğretmen' anneyim ne yazık ki. Öğretmen çocuğu olmak çok zor, Allah yardımcıları olsun!

          Neyse bu şok dalgası geçecek benim açımdan biliyorum, dört gündür bel ve sırt ağrılarım tavan yapmış durumda. Hayat işte ne tuhaf, onca güzel ve relaks haftadan sonra bir olayla tüm moralimiz tepetaklak oldu. Bu da geçecek diyorum, sabredip bu işin de hayra ulaşacağına inanıyorum.

                  Blog dünyasına tekrar gelip içimi dökmek iyi geldi, çok sevdiğim blogları okumaya başladım. Yazmak iyi geliyor gerçekten, okumak da. 

                  Herkese mutlu cumalar!