Cuma Şükür Zamanı

                                   Yeni yılın ilk cuması ve ilk haftası, tabi ki bana şükür cumasını yazmak düşer. Her hafta düzenli olarak yazamasam da bir haftanın ya da o günlerin değerlendirmesi oluyor deyip yazmak istiyorum. Biliyorsunuz ,ülkemiz zor zamanlardan geçiyor. Kötü haberler neredeyse her hafta alıyoruz. Nice canlar yanıyor, elimizden birşey gelmiyor üzülüyoruz ve kabuğumuza çekiliyoruz. Böyle olmamalı..Birbirimizin farklılıklarına, düşüncelerine düşman olmamalı, ne olursa olsun birlik olmalıyız.
                                    Yeni yılla birlikte yeni kararlar var tabi ki. Mesela canımı sıkan iki insanı tamamiyle hayatımdan çıkardım. Bu tür çıkarmalarda kırıcı olsanız da  kendi ruh sağlığınız için bu mükemmel.
Yeni yıla girmeden iki gün önce sevdiğim arkadaşlarla toplandık, güzel bir masa hazırladık, ışıl ışıl yaptık etrafı ve sanki bir baloya gidiyormuşuz gibi giyindik süslendik. Güzel ve keyifli bir gece geçirdik.

                          Şükürler olsun ki bu yıl kış erken geldi. Okulumun  bulunduğu köye öyle çok kar yağdı ki. Sınıftan karda oynayan çocukları seyretmek, gürül gürül yanan soba eşliğinde dersler, huzur, çocukların neşesi, herşey için Allahım sana şükürler olsun..

                          

                       Köy içinde dize kadar karda gezmek, doğanın güzelliği,sessizliği,  bacalarından siyah duman çıkan evlerin kar altında suskunluğu..

                      Sınıfta ki çocuklarımın kurdukları oyunlar,aralarında ki konuşmaların güzelliğine tanık olmak beni mutlu eden anlar şükürler olsun..

                                

                              Sabah  karanlıkta zar zor kalkıyorum, daha yataktayken şimdi  hangi gündeyiz, haftasonu tatiline kaç gün kaldı diye hesaplarım başlıyor. Şehrin araçlarla dolu yollarında neredeyse 3 km lik yürüyüşle köy minibüslerinin olduğu yere geliyor ve 8 buçukta kalkmasını bazen aldığım simidi yiyerek bazen kitap okuyarak bekliyorum.

                              Bu hafta içinde en sevdiğimiz arkadaşımızın doğumgününü kutladık. Şükürler olsun nice yanlış arkadaştan sonra gerçekten iyi insanlara rastladım. Bir söz var ya; sizin ne olduğunuz  arkadaşınızın özelliklerinin toplamı diye. Arkadaşlarınızın ne okuduğuna, ne konuştuğuna, ne izlediğine, nerelere gittiğine, kimlerle vakit geçirdiğine dikkat edin diyor ya. Bakıyorum ve şükürler olsun ne meziyetli arkadaşlarım var..

                                  Kış ortasındayız neredeyse ama kar olmadığından bizim bahçe de hala sonbahar izleri hakim.Geçen gün çektiğim bu fotoya bakın, yansımalar, yağmur gölcükleri,kurumuş yapraklar harikaydı. Bizim kasaba yağmurlu iken yani yukarıda ki gibiyken ilginç olan 15 dakika da gittiğimiz köyde de durum şöyleydi.

Sınıfım önünde mutlu, neşeli ve barış içinde oyun oynayan çocuklara şükürler olsun..

                                 Şükürler olsun ki taşların verdiği enerjiyi  hissedenlerden biriyim. Doğada ki herşey gibi taşlar da aslında ne kadar değerli..Üzerine bir de bir şeyler çizince,  renkleri de ekleyince tam bir mutluluk anları. Bana eşlik eden öğrencilerimle geçen saatler ayrı bir güzel..

                                   Bir cuma daha geldi, bu cuma da hafta içini şöyle bir gözden geçirip güzellikleri farkedip şükredelim. Herkese hayırlı cumalar!