Eylül ayı bitmek üzere. Yavaş yavaş hava serinlemeye başladı, özellikle gece artık balkonlarda otururken üzerimize bir şeyler alıyoruz. Üşümeyi özlemişim.. Yaz gelsin yetti bu soğuklar derken aşırı sıcak geçen sıcak günler bezdirdi. Denize girip serinleyemiyorsan işkennce bu yaz mevsimi. Benim mevsimim ara mevsimler galiba, geçişler. Dikkat etmekte lazım insan arada kalınca hastalanması daha kolay oluyor.
Köyde olmanın güzel tarafı özlediğiniz doğaya kavuşmanız, şehir gürültüsünden sıyrılıp nefes almanız. Ama şu son yıllarda bizim de köy köylükten çıktı. Çok fazla insan İstanbul'dan gelip arazi satın alıp ev yapmaya başladı. Bir de yukarılarda bir yerlerde devlet baraj mı ne yapıyormuş, köy içi yollar vızır vızır iş makinesi, kamyon kaynıyor. Kaç yıldır bu böyle.
Yine de okul çıkışı minibüs gelene kadar köy içinde geziyorum. Ne yazık ki bizim köy de atılmış köpeklerle dolu. Bir deri bir kemik kalmış dolu köpek aç halde geziyor.
Bu hafta size karpuz tarlasından görüntüler var 😊
Öğrencilerimle de gidip karpuz topladık sonra da tüm okul afiyetle yedi..
Sınıf içinde de küçük saksılara bu senenin bitkilerini ektik..
Sonbahar köşesi hazırladık birlikte, burada incelemeyi çok seviyor çocuklar. 4-5 Yaş çocuğu öğrenmeye o kadar hevesli ki. Onlarda ki şaşkınlık ve merak hiç bir yaşta yok sanırım..
Sabah okula giderken sahilde tek kalmış eski evinde boşaltılmış olduğunu görünce üzüldüm. Yakında burada son model yüksek bir bina olacak. Üstelik sahil kısmında ki binalar 3 katı geçmeyecek denmesine rağmen. Bir zamanlar deprem görmüş yerlerde hızla yüksek katlar başladı. Kot farkı diyorlar , giriş diyorlar bir yolunu bulup bildiğini okuyor insanlar.
Sabah uğradığım simitçi teyze her sabah iş başında..
Eve döndüğümde işten, kendime bir kahve yapıyorum; yorgunluk kahvesi. Bir de kitap. Gün boyu telefonu elime almam, instagram vb. kullanırım ama gün boyu hiç açmam. Sadece akşam dinlenirken bir saat bakarım. Sonra örgü örerim çok dinlendirir beni, o sırada film, belgesel seyrederim.
Agota Kristof'un şu herkesin severek kitabını okudum. Anlattıkları çok cansıkıcı, tüm kitap kötülükler üzerine kurulmuş sanki. Zaten yazar kitapta ;
'' Hiç bir kitap kötülükleri gerçek hayatta ki kadar yansıtmaz '' gibi bir şey söylüyor. Dünya, insanlar kötü gerçekten ama okuduklarım öyle mide bulandırıcıydı ki bunları yansıtması o duyguyu vermesi sanat işte denmemeli.
Bir de arkadaşım Sonat'ın babasının yazdıklarını okudum kısmen. Çokm değerli bir edebiyatçıymış rahmetli babası. Nasıl güzel şiirler, denemeler yazmış..
Sahilimizde yeni ekilmiş zeytin ağaçları var. Bu insanlar daha zeytinler olmadan torba torba toplamaya başlamıştı. Ama gördüğünüz gibi durum böyle 😢
Bizim bağ evinde de zeytinler yere döküldü. Sağlam olanları topladık, saklayacağız kasıma kadar. Tabi bir şey olmazsa o zaman topladıklarımıza ekleyerek zeytinyağı yaptıracağız. Bakalım deneyeceğiz, belki saçma bir fikirdir ama atmak istemedik.
Artık kışlık sebzelerimiz de ektik, kısa bir video çektim. Kanalıma yükledim, seyretmek isterseniz buyurun burada.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder