7 Ekim 2022 Cuma

Bugün Cuma

                    Geçen cuma günü yazımı yayınlayıp okuldan çıkıp pazara gittiğim saatlerde kayınvalidemi hastaneye kaldırmışlar. Eve döndüğümde vefat ettiğini bildiren bir telefon aldım. Bir gün önce ona uğrayıp yatağında derin derin nefes aldığını görmüş ''anne anne biz geldik '' diye uzun uzun seslenmiş ama uyandıramamıştık. Zaten son bir ayda aşırı zayıflayıp yatağa düşmüş, demans iyice ilerlemiş, artık yemek yemeyi bile unutmaya başlamıştı. İnsanın sevdiğini bu halde görmesi çok ağır. Aslında dedemiz hep hastanelerde, şeker, tansiyon, kalp, akciğer yetersizliği var. Kayınvalidem fiziki bir sorunu yoktu. Sadece bunama başlamıştı. 
                 
                CUMARTESİ
              İkindi vakti cenazeyi kaldırdık. Akşamına Yasin okumaya başlandı. Kuran'ın kalbi Yasin yani '' Ey İnsan !''
           ''Şüphesiz ölüleri ancak biz diriltiriz. Onların yaptıkları her işi, bıraktıkları her izi yazarız. Biz, her şeyi apaçık bir kitapta (levh-i mahfuz´da) sayıp yazmışızdır.''
Ayetini okurken Zeyd Bin Sabit 'in Enes bin Malik'e söylediği sözü okudum birde;
             ''Ey Enes! Bilmez misin adımlar yazılıyor!''

               PAZAR
           İçimiz çok buruk, canımız sıkkın, yaşadıklarımızı hatırlayarak günü geçirdik. Dedemiz zaten kaç gündür hastanedeydi. Hala şekeri yükseliyor, hastalıklara, ilaçlara yenileri eklenmiş. Bakıcımız işi bıraktı. Bakalım ne yapacağız? 
Eşimin üzüntüsünü hafifletmek için sahilde yürüyüşe çıktık. Yavaş yavaş sonbahar geliyor ve ağaçlar yapraklarını döküyor. Mevsimler döngüsel gelip geçiyorlar. 



                          Hayat devam ediyor, işe gitmeye devam.. Bu hafta sonbahar iyice kendini hissettirdi. Bunu devamlı öksüren, burnu akan öğrencilerimde görebiliyorum. Okul çıkışı kendimi köy yollarına attım. Bulutlar, manzaramız harika!



Çocuklarla doğada geçirdiğimiz saat çok heyecanlı oluyor. Oradan oraya büyük bir merakla koşturuyorlar. Ağaçları tanıyıp tanımadıklarını öğrenmek için sorular soruyorum , karşılığında çok komik cevaplar alıyorum. 
Sonbaharda çevreyi incelemek , böğürtlen, meşe palamudu , kestane toplamakla gezimizi tamamladık. Dönüş yolunda komşuya uğradık.




                                                 Bazı ev önleri ne güzel...



Bu hafta içi okul çıkışı blog dünyasından tanıdığım, aslında yazları bizim kasabaya geldiklerini öğrendiğim yollaryolculuklardusler,  İnstagramda  da Gezginsonat adıyla Sonat ve okul arkadaşım Burcu'yla buluştuk. 
Çok şükür ki her zaman güzel insanlarla yollarımız kesişiyor, birbirimize değer veriyor, sohbetlerimiz buluşmalarımız keyifli oluyor. 



Anneciğimle bu hafta buluşma yapamadık yoğunluktan. Başka bir farklı arkadaş grubumuzla buluşup vefat eden kayınvalidem için dualar okuduk, sohbet ettik. Annemin kuşları camına gelmeye başlamış. Bana yine fotoğaf gönderdi. Bazen facebookta karşıma vefat eden teyzemin paylaşımları çıkıyor, yorumlarını görüyorum çok hüzünleniyorum. Kayıplarımız her yıl artmaya başladı, gönlümüzde büyük boşluk bırakarak.


Zaten son okuduğum kitapta Ali Ural ne güzel yazmış, Dost'a gönderdiği paragraflarda.

Sevgili Dost,
Kim kazandı? Atom bombasını Hiroşima’ya atan mı Everest’in tepesine ilk varan mı? Doksanıncı dakikada maçı alan mı? Diriler mi, ölüler mi? Efendiler mi, köleler mi?
Kim kazandı?
Sevgili Dost,
Herkes kaybetti. Ölüm kazandı. Mezar taşlarına “Huve’l-Bâki” kazındı.





Cuma yazımı yine son okuduğum kitaptan bir alıntıyla bitirmek istiyorum. 

''Bugün yeni bir şey yap; bir iyilik kendine.
Belediyede işçiysen bile, dikeceğin çiçekleri koyup bir yana, uzan toprağın koynuna.
Farkına var hayatın sen de. Bir sağa, bir sola gidip dokun herşeye.
Ağaçlara, kuşlara dokunamasan da; denize balığa tutunamasan da. Banklara dokun, bankalara değil. Bugün bir iyilik yap kendine. Kendine dokun.''

Bugün aynı zamanda Peygamberimizin doğum günü. Kuran-ı Kerim'de şöyle geçer;
 “Ey Peygamber! Biz seni bir şahit, bir müjdeleyici, bir uyarıcı; Allah’ın izniyle kendi yoluna çağıran bir davetçi ve aydınlatıcı bir kandil olarak gönderdik.
 Mevlid-i Nebi gecemizi tebrik ediyorum. Hayırlı cumalar!



          


31 yorum:

  1. Selam ışıklar içinde uyusun kayınvalideniz kalanlara sabır diliyorum. Çalışmak yaralara, acılara iyi geliyor. Dost muhabbeti ayrı keyif. Bir kahve içiminde bile neler sığdırıyor. Sonbahar geli bile 3 gündür bulutlu kapalı gökyüzü. Meğer ne kadar değerliymiş güneş. Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim, kıymet gösterip yazdığınız için. Ölümün gerçekliği karşısında ya daha çok bağlanıyoruz yaşama ya da bunalıma girip yaşam sevincimizi kaybediyoruz. Allah şu ömrümüzü hayırlı bir yolda geçirmemizi nasip etsin diye hep dua ediyorum..

      Sil
  2. Canım Pelinpembesi, öncelikle kayınvalidene rahmet dilerim.. Dedenin bakıcısının gitmesine üzüldüm, erkeklere bakıcı bulmanın ne kadar zor olduğunu biz de eniştemin hastalığında yaşamıştık. Sabır ve güç dilerim sizlere..
    Manzaralarsa içimi açtı, biraz mavi insanı nasıl etkiliyor bilemezsin, burada artık bu mevsimden itibaren görülmeyen bir renk.. Sen ara sıra ekle e mi? :) Hayırlı Cumalar ve sevgiler!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten şu sıralar sıkıntı içindeyiz. Dedemiz bir bayanla bakıcı olarak kalmak istemiyor. Beni yalnız bırakın, başımın çaresine bakarım diyor. Aynı şehirde onu kaderine bırakmak beni de çok rahatsız ediyor. Görümcem var aslında, tek başına . şimdilik onunla. aslında dede onunla olmayı istiyor ama ahh çocuklar her zaman umursmaz mı olur.. anne babalar hep çocukların peşinde yıllarca oluyor. galiba ben alacağım yanıma.

      Sil
  3. Hi,

    Nice blog. I am new. Do you want to follow each other?

    https://fashionandwishlist.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  4. Başınız sağalsın, nu içinde uyusun anneniz...

    YanıtlaSil
  5. başınız saolsun. doğa en iyi sakinleştirici.

    YanıtlaSil
  6. Başınız sağolsun. Hayırlı kandiller ve cumalar

    YanıtlaSil
  7. Uzun, güzel bir yazıydı, zevkle okudum. Hayatın her yönüne değinen bir yazıydı. Elbette hayatın içinde yaşamın son bulması da var. Ne zaman, nerede, nasıl bilemiyoruz.
    Eşinizin annesi ışıklar içinde uyusun. Allah Rahmet eylesin. Demans yaşlılıkta hastanın kendisi ve yakınları için zor bir olay.
    Fotoğraflarınız çok güzel. Öğrencilerinizle birlikte doğa gezileri harika. Kutlarım.
    İnstagramdan arkadaşınızın sayfasını ziyaret ettim, güzel bir sayfası var, takip isteği gönderdim.
    Ailenize sabır ve başsağlığı diliyorum.
    Sevgiyle.

    YanıtlaSil
  8. Başınız sağolsun, nurlar içinde yatsın. 🙏 Dedeye acil şifalar dilerim. Birde ne güzel yazmış Ali Ural, bakacağım kitabına.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim. Kayınpederin hastalıklarına bir de şeker hastalığı eklendi ne yazık ki. İnsülin iğnesi olmaya başladı artık .

      Sil
  9. Başınız sağolsun. Dedeye de sağlıklar.... O bakımın kolay bir iş olmadığını biliyorum, o nedenle sizlere de kolaylıklar dilerim.

    YanıtlaSil
  10. Başınız sağ olsun Buket. Allah rahmet eylesin annenize. Sabırlar dilerim :(

    YanıtlaSil
  11. Alkah rahmet etsin Buketcim. Anne kaybı büyük hüzün. Allah sabrınızı artırsın. İyi ki dua edebiliyoruz. 😢

    YanıtlaSil
  12. Üzüntünüzü paylaşır, sevenlerine sabır, dedenizin bir an önce sağlığına kavuşmasını dilerim.

    YanıtlaSil
  13. Başınız sağ olsun, Allah rahmetiyle muamele etsin inş. kayınvalidenize.
    Ben de ailenin geç doğan çocuğu olarak akrabalarımın yaşlılıklarına ve ölümlerine şahit oluyorum, en zoru da telefon rehberinde numaralarını silememek oluyor.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten dediğiniz gibi. Alışmak çokzor, her an aklımıza geliyor.

      Sil
  14. Nur içinde yatsın kayınvaliden. Bir varmış bir yokmuş hayat, böyle düşününce insan her şey çok basit geliyor.

    YanıtlaSil
  15. Buketcim çok üzgünüm başınız sağolsun allah sabırlar versin, dedeye de şifalar olsun inşallah, kayıp hangi yaşta olursan ol zor tabi, alıntıyı çok beğendim.
    Bir gün bizde buluşuruz inşallah ne güzel olmuş, sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkür ederim Derya, güzel temenniler için..

      Sil
  16. Draga mea,
    O perioada grea sufleteste, mai ales! Iertare si odihna vesnica celor dragi, plecati de aici si voua putere sa le puteti trece! Cunosc sentimentul... mama a murit in primavara, prea devreme insa, fiind o persoana activa dar din cauza unei anemii a solicitat 112. Desi era spre sfarsitul pandemiei, nu am putut-o vizita. Decedata-covid... o mizerabila inscenare! Am cercetat si numele ei era pe lista negativilor (primisem si sms negativ), nicidecum pozitiva! Puterea si mintile bolnave... uite de ce sunt in stare!
    Dar aceasta toamna ne ofera liniste, timp petrecut cu familia, culoare si bogatie! Sa ne bucuram de asta, de mirifica natura si surasul copiilor!
    Ai poze minunate si cuvinte frumoase!
    Mii de imbratisari,
    Mia

    YanıtlaSil

Cuma Geldi

                                   Evet cuma geldi, yorgunluk da geldi hatta günlerdir süren baş ağrılarım da geldi. Bu hafta oldukça olums...