Cuma Geldi!

                    Geçen cuma yazısını sanki yeni yazmış gibiyim. Evde de zaman su gibi geçiyor, çalışıyorken işlere yetişemiyordum sanıyordum ama tüm gün de olsa hızlıca geçen zaman karşısında hiç bir şey yapamıyorsunuz. Biraz derin düşünseniz kafayı bozarsınız bu fanilik haline. Yine cuma geldi, yeni bir yazı yazıp hemen çıkacağım. Şu sıralar diğer blogları da okuyamıyorum, büyük bir tembellik içindeyim. Sabah kalkma, kahvaltı, biraz evi toplama, akşam yemeğini yapma falan derken bir bakıyorsunuz gün bitmiş. Herkes koşturmaca halinde. 
                  Oysa bir nevi emeklilik provası olan bu günlerde doya doya sevdiğim işleri yaparım sanıyordum. Hep bir şey çıkıyor beni oyalayacak. Ya da o gün moralim gayet iyi durumdayken bir an da aldığım haberle allak bullak oluyorum ama hayat bu, her an her şey olabiliyor.
               Yine de sağlığa, dostluğa, güzel karşılaşmalara, ailemin yanımda oluşuna, büyüklerimizin bizlerle oluşuna, yaşadığımız haftanın rutinini bozacak kötü bir olayın olmayışına şükrediyorum.

              Bakalım bu hafta neler yapmışım..

Sabahları artık çok geç kalkmamaya dikkat ediyorum yani en azından saat 9 geçsin istemiyorum. Yoksa yıllardır erken kalkmaktan sabah uykularını çok özlemiştim ama eğer öğlene kadar da uyursam günün bereketinin kalmadığını gördüm. Sabah 8 gibi kalkıp bazen yürüyüş yaptım bu güzel deniz kenarında.

Bazen de kasabamızın doğu yönünde ki bu yolu kullandım. Bisiklet sürmek gibisi yok. Yolum denize paralel. Sağ tarafta ana yol var, vızır vızır arabalar geçiyor ama Türkiye şartlarında buna da şükür.

Sessiz iskelelerde mola verdim..

Parklarımız çok güzel ama çekirdek yiyen insan sürüsü yüzünden yerler çok kötü. Devamlı süpüren görevliler var ama niye bunu yapar insanoğlu diye çok canım sıkılıyor her defasında.

Marmara Ereğlisi burası. Minik bir balıkçı köyü. Sık sık buraya gidiyoruz. Eski o kadar çok ev var ki, restore olması lazım ama belediye de tık yok..

Bahçelerin ortancayla coşma zamanı..

 Nihayet benim de kaktüsüm açtı, çok mutluyum ama bunların ömrü bir gün. İnsan nasıl bir güzellik bu diye düşünmeden edemiyor.

Yalova da bir çok sera var, bir tanesine gidip kaktüslere bakayım dedim. Ev aslında kaktüs dolu ama yine de dayanamayıp aldım. Bunlar da oldukça büyük kaktüsler ve pahalı. Aslında şöyle korunaklı bir bahçem olsaydı paraya kıyar alırdım ama geçen hafta içine biber ektiğim koca saksım bahçeden çalındığından gözüm korktu. 

Bazı saksıları boyayıp kullanmak çok zevkli, tavsiye ederim..

Balkondan gökyüzü halleri...

Bugünler de ne mi izliyorum. Fazla ekranla işim yok ama ara ara bu diziyi seyrediyordum ve 9. sezona gelmiştim şimdi de devam ediyorum. Gülümseten keyifli dizilerden biri.

Bu haftasonu hepimize güzellik, esenlik ve keyif getirmesi dileğiyle diyerek ayrılıyorum. İnşllah yarın fazla işim olmaz biraz blog okurum :)