Cuma Şükrü 3

                    Her cuma olmasa da arada sırada yeni bir haftasonuna başlarken hem o haftanın bir özeti hem de çevremde ki güzelliklere şükretme ihtiyacından bu tür postlar yazmaya başladım biliyorsunuz. Bugün cuma..Ramazanın ilk cuması hatta. Kutlu ve bereketli bir ramazana ulaşmanın mutluluğu içindeyim. Şaşkınlıkta yok değil çünkü geçen sene ki ramazanın üzerinden sanki birkaç ay geçti gibi geliyor. Zaman nasılda akıp gidiyor üzerimizden, yaşadıklarımız sanki bize ait değil. Sanki içinde kendimin olduğu bir film izliyormuşum gibi geliyor. 
                Yaşadığımız bu ülke de acılar, terör, sefalet bitmiyor ve bitecek gibi de değil. 3 haftadır haberleri takip etmiyordum, hiç tv açmadım bu süre içinde. Geçen gün İstanbul'da ki terör olayını arkadaşlardan öğrendim, o gece  haberleri açtım seyrettim. Ölen gencecik polisler ve hayat hikayelerini dinledikçe ağladım . Ruh gibi gezdim o gece yine. Artık nefret geldi, elimden birşeyin gelmemesinden, üzüntüden kendime yarattığım dünyanında bir suç gibi üzerime yüklenmesine engel olamıyorum. Çevrede ki güzellikleri bulup çıkarmaya çalışıyorum, bunları paylaşmanın herkese iyi geleceğine inanıyorum. Bu küçücük kasaba da bile bu hafta içinde 3-4 kez kazalar oldu, bir cinayet işlendi. Çarpık ilişkiler devam ediyor, insanlar da fazla bir düzelme de yok ama diyorum ya kendime bir duvar örüp içinde yaşamak istiyorum. Benim gibi düşünen, yazdıklarımı, fotoğraflarımı beğenen takip etsin yeter bana.
                Neyse bu haftanın şükürlerine gelelim. Şükredecek çok şeyimiz var, yaşadığımız her an rahmet dolu. Tek tek yazsam upuzun liste olur ama ucundan alalım yine de..

Bu hafta bir çok yer gibi bizim burası da soğudu, yağmur yağdı. Bahçemde ki bitkiler yıkandılar, tertemiz oldu herşey..

 Allahım herşey ne güzel bu mevsimde. Rahman süresinde defalarca soruyor yaradan : 

'' O halde , Rabbinizin hangi nimetlerini yalanlıyorsunuz ?

Bu harika bahçeden her sabah çıkıp okula doğru yola koyuluyorum. Hep önünden geçtiğim, sabahın erken saatleri de olsa yarı yarıya dolu olan kahvehaneyi çok seviyorum nedense. Keşke yalnızca erkekler oturmasaydı da biraz ben de soluklansam şu morsalkımların altında diye düşünüyorum. Oturan dedelerle bazen gözgöze geliyoruz, gülümsüyorum..

Her  nasip için , ayrı bir rahmet şekillenir demiş Zarifoğlu..Bir anda hava değişti, heryeri sis bastı geçen gün. Şu gül mevsiminde bunları da gördüm ya şükürler olsun..

Şükürler olsun ki mandala sevgimi bulaştırdığım köy çocuklarım var :)

Şükürler olsun arka arkaya kitaplar okuyorum , yeni yazarlar ve kitaplarıyla tanışıyorum. Hayatta en çok bana zevk veren şey okumak..Bol okumalı, huzurlu, doğayla iç içe bir haftasonu diliyorum herkese..