Cumalıkızık'ta Bir Pazar

Cumartesi  günü hava o kadar  soğuktu ki  pazar  günü  yapacağımız  geziyi  iptal mi  etsem diye  düşündüm.  Sonra   görmediğim Gölyazı 'yı  gezmeye  bir daha fırsat  bulamam  diye olsun, ne olursa olsun gideceğim dedim.  Dün  yani  pazar  günü  hava neredeyse  10 derece ısındı. İyi ki  gittik. Güneşi  özleyen  herkes  yollara dökülmüştü  bizim  gibi. 

İlk  önce  Bursa Gölyazı'ya gittik gezdik .  Benim  için  Polonezköy'den  sonra  ikinci fiyasko yer oldu. Onu bir daha ki postta  anlatacağım. İlk olarak Cumalıkızık  fotoğraflarını düzenlediğimden buradan  başlayayım. 

Gölyazı'ndan  sonra  Bursa'ya  oldukça  yakın olan Unesco tarafından da  koruma  altına alınmış  Cumalıkızık'tayız.

İlk kez buraya 15 sene evvel  gelmiştim. O zaman  daha bir saf, tam bir köy, az keşfedilmiş  bir yer olduğundan çok zevk almıştım. Ama şimdi  hele pazar olduğundan  öyle  kalabalıktı ki,  ne  gezdiğimden bir şey anladım  ne de çektiğim fotoğrflardan.  İnsanlar akın akın evlerin arasında,  köylüler kurt olmuş, herşey  ticarete dökülmüş  bir çok yerde olduğu  gibi.

Yine de güzel anları paylaşmak isterim sizinle.

                                  Cumalıkızık köyüne gitmek için Bursa ’dan çıkıp Ankara istikametine doğru yaklaşık 12 km gittikten sonra sağa bir yol ayrılıyor ve tırmanmaya başlıyorsunuz. Uludağ eteklerinde kurulmuş olan 700 yıllık Osmanlı mimarisinin yaşayan en güzel evlerinin bulunduğu köye geliyorsunuz. Aracınızı köy okulunun bahçesine park ederek, yaya olarak köyü gezmeye başlayabilirsiniz..

                               Köyde  yöresel  ürünler  her yer  de..

                  Köyün, evlerinin arasında Cin aralığı denen bir aralık var. Bir Mahalleden diğer mahalleye kısa yoldan geçiş için. Aralık o kadar dar ki bırakın iki kişi yan yana geçmesi, geniş yapılı bir kişi dahi biraz yan yürüyerek geçebilecek bir genişlikte. Burada  durup  dilek diliyorlar..

Evler, 700 yıllık Osmanlı mimari örneklerini halen canlı vaziyette sizlere sunuyor. Cumbalı, kafesli iki, üç katlı kerpiç evler. Alt katları genellikle taştan ve içleri ahşap yapılar. Evlerde halen yaşam sürüyor. Yaklaşık köyde 150 hanede yaşam mevcut. Evler değişik renklerde (yeşil, sarı, kırmızı, çivit ) boyanmış. Her evde genellikle odun sobaları kurulmuş duvarlarından bacalar çıkmış ve yanan odun kokusu etrafa yayılmış tarihi yaşayarak etrafı gezmek çok büyük bir zevk veriyor.