Son köyümüz Corniglia.. Buraya gelmek için yine La Spezia'dan trene bindik. Diğer yolcularla trenden indiğimizde insanların akın akın bir tarafa doğru gittiklerini görüp peşlerine takıldık. Giderken üç Türk kıza rastladık yola. Yok ben bu kadar yolu tırmanamam , geri döneceğim diyordu içlerinden biri. Gerçektende Corniglia diğer köyler gibi deniz kıyısında değil. Zig zag giden bir yolla yüksek bir tepeye tırmanıyorsunuz.
Biz de acaba bu sıcakta vazmıgeçsek dedik ama sonra burayıda görmemiz diyerek başladık tırmanışa.
Daha çıkarken manzarayı gördükçe ne iyi ettikte geldik dedik. Dinlene dinlene neredeyse 300 basamak çıktık. Tren istasyonundan köye minibüste çıkıyormuş diye duymuştuk ama biz görmedik. Buradan diğer köy Manorola da gözüküyor.
Köye gelince herkes dükkanlara saldırdı çünkü o kadar çok susamıştık ki olan suyu da yolda bitirdik. Burada da biraz dinlenerek sokak aralarında herkes kayboldu. Küçük dükkanlarından alışverişte yapabilirsiniz. Biz yine dondurma denedik . Gerçekten İtalyanın her yerinde dondurma çok güzel. Sokak aralarında gezerken bir duvarda ' marina' yazısı gördük. Nasıl olur bu kadar yüksekte millet denize mi giriyor diye düşünmeden edemedik. Yolu izlediğimizde çok güzel, tertemiz bir koyla karşılaştık.
Kızımla bu manzarayı görünce dayanamadık. Denize girmek için tekrar birçok merdiven indik. Oraya gittiğimizde denizin o kadar sakin olmadığını gördük. Çok dalga vardı ve çocukla kayaların üzerinde yürümek oldukça tehlikeliydi. Çok az denize girebildik ama o kadar temiz ve soğuktu ki bayıldık denize..
Bu güzel köye iyi ki gidip görmüşüz. Merdivenleri gözünüzde büyütmeyin, karşılığında çok güzel saatler geçireceğiniz bir köy sizi bekliyor olacak..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Martın Son Cuması
Mart ayı bitti bile. Ramazan sona eriyor yarın. Biraz beden dinlenmesi, biraz ruh temizliği, ümit ve korkuyla...

-
Güzel kasabamızdan merhaba! Geçen gün kasabamıza ait bu fotoğrafı görünce kaydettim sizlerle paylaş...
-
'' Nerede miyiz? Buradayız ya işte, her zaman olduğumuz yerde - her birimiz doğduğumuz andan öl...
Bu şirin köyü Cumalıkızık Köyü'ne benzettim.
YanıtlaSilböyle köye can kurban, ben bu köyde yaşarım valla büyük şehir istememm :)
YanıtlaSilSon gezi yazılarının hepsini okudum ve hepsini çok beğendim. Ne iyi etmişsiniz gitmekle. Ama keşke daha çok fotoğraf olsaydı, bakmaya doyamadım.
YanıtlaSilinsan böyle bir yerden dönmek istemez :)
YanıtlaSilkesinlikle merve ye katılıyorum bende yaşarım, var mı katılan başka ;)
YanıtlaSil