Çilekli Pasta Tadında...

                                  Elimde  kitabım  sabah  sabah  yola  düştüm.  Öğlene  kadar  kendime  ait olan  zamanı  dinlenerek, zevkle  geçirmek için sahil  yolunu  tuttum.  Evimiz  zaten  deniz kenarına  yakın. Bu  güzel  ayrıcalığı  her  zaman fazla fazla  kullanmak  isterim.  Hafta sonu  kalabalıklaşan  çay  bahçelerini  arkadaşlarımla  geçirmeyi seçsem de  hafta içi  kendimle  kalmak  isterim. Bu  gün de  çıktım  dışarıya.  Elim de  olmazsa  olmazım kitaplarımdan  biri..
                                 Deniz  kenarına  en yakın  masayı  seçip  oturdum.  Az  sonra  gelen  garsona  açık  bir  çay  ısmarlandı. Çok sevmesem de  simitle  gidecek  başka  birşey  bulamadım.  Herkesin  ya  işte ya da  ev de olduğu  bu saatlerin  sessiz  yalnızlığını  duymak  için  gözlerimi kapatıp  kulağıma  gelen sesleri  dinledim.  Uzaktan geçen  bir tekne,  bir kaç  martı, yan  masa da  oturan  iki amcanın fısıltıları..Öyle  güzel  bir  hava vardı ki.. Kitabımı  açtım ,  okumaya  başladım ..
                                 Ne  güzel  bir  tesadüf  Yahya  Kemal'in  Deniz  şiiri  :
                    Bir  gün  deniz  ölgündü.  Bir  oltayla  balıkta,
                    Kuşlar  gibi  yalnız  ,  yapayalnızdım  açıkta.
                    Şehrin  eleminden  uzak  bir  merhaledeydim
                    Fanileri gökten  ayıran perdeye  değdim...

                                Ne  kadar  güzel  yazıyorlar  bu  şairler  diye  düşünüyorum.  Biz beceremezsekte  bu  kelimeleri  bir  araya  getirmeyi, hissedebiliyoruz tılsımını  şiirin.  Daha  çok  zevk  alıyorum  bu gün okumadan.  Yahya  Kemalle  ilgili  bilgiler  okuyorum  devamında.
                               Annesinin  ölümüne sebep  olduğuna  inanan  bir  oğlan  çocuğunun,  yuvasını  terk  ettikten  sonra  yalnızlığı  bir  seçimmiş  gibi  yaşamasına  kimsenin  inanmadığı  bu  şair,  Nazım  Hikmet'in  annesi  Celile Hanıma  aşıkmış.  Karanlıktan  korkan  Yahya  Kemal  ıssız  saatlerde  yazmış  Deniz  şiirini..Bunları  okuyunca  şiir  daha  farklı  anlamlanıyor  gözümde.
                           Eve  dönüyorum..Tam eve girerken  komşum kahve  içelim mi  diye  soruyor. Tamam  diyorum , hadi  bana gel  diye  ekliyorum.  Tesadüf  dün gece  güzel  bir pasta  yapmıştım.

Hemen  kahveleri  hazırlayıp  balkona  geçiyorum.  Geçen  yazımda  balkon  hazır ,  tüm dostlara 

duyurulur demiştim  ya..Ne  güzel  insanın  birşeyleri  paylaşacağı  insanlarla   beraber  olması.  Bugün 

şu  birkaç  saatte  ne güzel  şeyler  yaşadım  diye  düşündüm.

Yine  işe   gitme  zamanı,  off  falan  derken akşamı ediyorum..