Çocukça mutlu olmak...Neşe,sevinç,kahkaha ve enerji..Biz acaba hangi yaşta bunları kaybetmeye başladık.Ne zaman hep oturur olduk.Ne zaman enerjimizi yitirdik? Kimle konuşsam yorgunluktan,zamanın yetmemesinden,hiçbirşey yapamamaktan bahsediyor.Yalnızca karnımızı doyurmak için çalışıyoruz , çalışıyoruz.Ne çocuklarımızla ilgilenmeye, ne özel zevklerimizi gerçekleştirmeye vaktimiz var.Bütün gün koşturuyoruz ama yaşamı teğet geçerek...
Çocukluğun kendini saf bir biçimde akışa bırakması ne güzeldi.
Yiten bu işte”
Nilgün Marmara
Yiten bu işte”
Nilgün Marmara
çocuklar dünyanın en güzel varlıkları bence. o kadar çabuk büyüyorlarki bir bakıyorsunuz genç kız ve genç delikanlı oluvermişler onun için tadını çıkarın benim gibi kızları yuvadan uçan anneler daha iyi anlayacaktır şimdiki aklım olsa iş koşturmaca hepsini bırakır her dakikamı onlarla geçirirdim .çocuklarınızla geçen zaman çok değerli ve çok ama çok güzel
YanıtlaSilher gune buyuk bir neseyle oyaniyorlar ya ben ona bayiliyorum:) iyiki varlar...
YanıtlaSil