Niye mi anlattım şimdi bunu? Okuduğum kitap Behçet Necatigil'i anlatıyor. Küçükken haftalık gazete çıkrmış. Adına Küçük Muharrir adını koymuş.Büyük boy kağıdı katlar, sayfalara bölermiş.Bütün bir ders yılı boyunca da çıkartmış. Öykülerde yazarmış buraya..
B.Necatigil 2 yaşında annesini kaybetmiş. Bir süre Karagümrük'te oturan anneannesi ile birlikte yaşamış. Bir yıl sonra babası, Beşiktaş'ta bir saray memurunun kızı olan Saime Hanım'la evlenince, Necatigil için anneannesinin evi ile babasının evi arasında geçecek bir dönem başladı. Çocukluğu hastalıklar, ameliyatlar , çeşitli acılarla geçmesine rağmen okulunda başarılı olup 1936'da okulun edebiyat bölümünden birincilikle mezun oldu.
Yüksek öğrenimini 1940 yılında tamamlayarak okuldan birincilikle mezun oldu. Aynı yıl Kars Lisesi'ne edebiyat öğretmeni olarak atandı. İklim koşullarına uyum sağlamakta güçlük çekip hastalanması üzerine 1941 yılında Zonguldak Çelikel Lisesi'ne, 1943 Mart ayında da İstanbul'a, Pertevniyal Lisesi'ne tayin edildi.
o dönemde Sarıyer Ortaokulu'nda stajyer öğretmen olarak çalışan Huriye Korkut ile tanıştı. Ağustos 1949'da Necatigil'in ailesinin yaşadığı Beşiktaş, Valideçeşmesi, Dibekçi Kamil Sokağı (şimdi Enis Akaygen Sokağı), 22 numaralı evde, aile arasında kıyılan bir nikahla evlenerek yine Valideçeşmesi, Setüstü Sokak, 22 numaralı kiralık eve taşındılar.
1951 yılında ilk kızları Selma dünyaya geldi. Dünyaya gelen diğer kızıda bugün değerli hikayecimiz Ayşe Sarısayın..
Sevdiğim Kır Şarkısı şiirini okuyorum yeniden.Şiirde geçen topraktaki telaş bildiğimiz telaş.. Karıncaların güz , kış hazırlıkları . Hele hamamböceklerinin sonbahara meydan okurcasına uçmaları, son çiçeklere konmaları...
KIR ŞARKISI
Tam otların sarardığı zamanlar
Yere yüzükoyun uzanıyorum
Toprakta bir telâş, bir telâş
Karıncalar ötedenberi dostum.
Ellerime hanım böcekleri konuyor
Ne şeker şey onlar!
Uç böcek, uç böcek diyorum
Uçuyorlar
Pan'ın teneffüsü bile
Ilık, okşamakta yüzü.
Devedikenleri, çalılık vesâire
Bir âlem bu toprakların üstü.
Tabiatla haşır neşir
Kırlarda geçen ikindi vakti.
Sakin, dinlenmiş, rahat
Bir gün daha bitti.
Yere yüzükoyun uzanıyorum
Toprakta bir telâş, bir telâş
Karıncalar ötedenberi dostum.
Ellerime hanım böcekleri konuyor
Ne şeker şey onlar!
Uç böcek, uç böcek diyorum
Uçuyorlar
Pan'ın teneffüsü bile
Ilık, okşamakta yüzü.
Devedikenleri, çalılık vesâire
Bir âlem bu toprakların üstü.
Tabiatla haşır neşir
Kırlarda geçen ikindi vakti.
Sakin, dinlenmiş, rahat
Bir gün daha bitti.
gerçekten bazı şeyler küçük yaşlarda sinyal veriyor.. sanırım tatilde gördüğünüz çocuğu da ilerleyen yıllarda bir yazar olarak tanımamız muhtemel :)
YanıtlaSilbence de herşey doğuştan oluşuyor. şartlar ve koşullarda imkan verince herşey kendiliğinden oluyor..
SilKadınlar günün kutlu olsun , sevgiler.
YanıtlaSilteşekkürler , hepimizin kutlu olsun !
SilBuketçim, gelirken sana BEhçet Necatigil'in kızının " Beşiktaş" için yazdığı anı kitabını getireceğim. Bu yazının üzerine iyi gidecek..
YanıtlaSilinanmıyorum zeynep!! nasıl sevindim bilmezsin. ne zaman geleceksiniz acaba??
SilCanım benim
YanıtlaSilÇocukluğunda içindekileri tüm saflığıyla ortada yaşarsın , belli edersin ruhunu , sanatını öyle değilmi ?ama
evet cnm, imkan tanınırsa devam ettirirsin bir de..
SilYine harika bir paylaşım. Tatilinizde gördüğünüz o çocuk; umarım ileride saptırma ve yönlendirmelere kapalı, yürekli bir gazeteci olur. Büyük bir boşlukta kaybolan gençliğe sahip bu toplum beni korkutuyordu fakat yetişmekte olan nesilde böylesi bir ufka sahip çocukları görmek, duymak yeni yeni umut tohumları serpiyor içimize.
YanıtlaSilbeğendiğine sevindim peneus. okuduğum kitapta anlatıyordu. b. necatigil hep duyarız, lisede ezberlemişizdir adını ama bir insan olarak nasıl da mütevazi, edebiyat aşığıymış..okuyunca çok etkilendim ve paylaşayım dedim..
Siledebiyat ve müzikle yetişenler ileride sanatçı ruhlara sahip olüyor. sizin kızınız bu konuda çok şanslı sayılır. dünya kadınlar günü'nünü kutlarız.
YanıtlaSilahmet-tolga