15 Ocak 2018 Pazartesi

Çuha Çiçekleri, Annem ve Biraz da Ben

               Engin Geçtan “hayatta en güzel şeyler bedava” demiş, ne kadar doğru değil mi?  Bugün okul çıkışı eve gelmeden yol üzerinde ki çiçekçiye uğrayıp mevsimi olduğu için yeni çıkan çuha çiçeklerinden aldım. Genelde anneme çiçek alırım ve bunu yapmayı çok severim. En güzel hediyelerden biri bence. Küçükken ilkokula gittiğim zamanlardaydı galiba sokaklarda bir yetişkin yanımda olmadan oynadığım yaşlardayken arkadaşlarımı bırakıp bağlara bahçelere giderdim. O zamanlar bu kadar bina yoktu etrafta. Dağlara tepelere daha bir yakındık. Arkadaşlarımı bırakıp gitmemin amacı bir ağaç bulup buna tırmanmak ve üzerinde oturmaktı. Öyle çok severdim ki bu doğayla başbaşa kaldığım anları. Demek ki insanın içinde bir gen var onu sevdiği şeylere zorlayan. Sonra da çiçek toplardım, en çokta şu sarı parlak çiçeklerden. Artık onlara hiç rastlamıyorum. Elimde küçük bir demet kapıyı çalardım. Annem her seferinde büyük bir coşkuyla çiçekleri alır vazoya koyardı. O da çok sever çiçekleri. 
             O yüzden her hafta çiçek alırım malum artık çiçek toplayacak bahçeler kalmadı. Annem çocukken duymaya alışık olduğum sevinç nidaları eşliğinde, devamlı oturduğu camın önüne koydu  çiçekleri. Hala böyle coşku içinde olmasına hayret ederim hep. Belki de bu anı yaşamak istediğimden devamlı çiçek alıyorum ona. Bizi mutlu yapan bu çiçeklere bakarak oturduk cam kenarında. Ah analar işte, başka bir alemdir onların dünyası.  Ah Muhsin Ünlü belki de erkek olduğundan anlayamaz bu duyguyu ve şöyle der ; ''Anneler ölürken bile çocuklarının ellerini bırakmıyor, ne tuhaf..''




                     Çuha çiçekleriyle odaya dolan minnet , sevgi bizi öyle güzel sarmaladı ki anlatamam. Aklıma  Katherine Mansfield  Bir Hüzün Güncesi'nde yazdıkları geldi;
“Bu sabah, penceremin altından çuha çiçekleri satan bir kız geçti. Koca koca demetler satın aldım, sımsıkı bağlanmış iplerini çözüp mengeneden kurtardım onları; her yıl çuha çiçekleriyle doldurduğum gök mavisi çanağa, küçük, acınası, yorgun bedenlerini yaydılar.”… “Yanımda muhabbet çiçekleriyle dolu küçük bir çanaktan tatlı bir koku yayılıyor, sardunyalar kıpkırmızı, canlı.''



                    Katherine Mansfield 35 yıllık kısa ömründe hayatın bedava lezzetlerini belki de seksen yıl yaşamış gövdelerden fazla fazla duyumsadı. Çuha çiçeklerinin bu hallerini başka kim gözlerimizin önüne getirir ki böylesine  kanlı canlı. Annemle çuha çiçeklerine bakarken bir kez daha içim ısınıyor. Çünkü bazı ruhlar var ki -aynı Katherine gibi çiçekleri, kuşları, yaprağı, yağmuru ayrı bir tatla hissediyor. Bunlardan biri de annem diyorum, bana geçirdiği genlerle nasipleniyorum bu farklılıktan. Birlikte olmaktan, aynı camdan dışarıyı seyretmekten, elimizde çaylarımız konuşmasak bile öylece oturmaktan çok mutluyum. Acaba yıllar sonra kendi kızımla aynı sahneyi paylaşıyor olacağım mı diye düşünüyorum, umut duymak istiyorum bu konu da. Belki de başıma gelmesini istediğim şeyleri yapıyorum bu dünya da...
                           






















                     

14 yorum:

  1. Ne guzel bir yazi bu Buket.Anneler cok tatli,benim annem de cicekleri cok sever,gozu gibi bakar onlara.Eli cok becerikli ve bereketlidir,yazlik bahcesinden kocaman tarlalik mahsul cikarir,o yuzden bereket tanricam derim O'na.Allah eksikliklerini vermesin,eminim sen de kizinla boyle pencere onu guzellikleri yasayacaksin:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Annelerimizi gerçekten de otuz yaşından sonra anlıyormuşuz,
      ondan önce kadına neler çektirdim şimdi düşünüyorum da . kızımda
      bana çektiriyor , sabretmeye çakışıyorum yirmi yıl sonra
      daha iyi olacak diyorum umutla. tabi ki kim kalırsa
      o günlere. şimdi herşeyi telafi etmek istiyorum annemle. bugün
      onları çağırdım bize, oturalım hasret giderelim diye. zaman
      olsa daha çok ilgi göstereceğim ama çağın durumu hızlı hayat.

      Sil
  2. O kadar güzel bir yazıydı ki... Aynı duyguları paylaşan insanların varlığını bilmek , kişiyi mutlu ediyor. İyi ki öyle bir anneniz var, o güzel duyguları hem kendi yaşıyor, hem size yaşatıyor.Biz de kuşaktan kuşağa hep aynı tatlı heyecanları yaşattık. Şimdi kızım da kendi çocuklarını o insani duygularla yetiştiriyor. Henüz 2 ve 4 yaşındalar...
    Mansfield ne güzel söylemiş. Keşke toplumda bu tür insanlar çoğalsa.
    Sevgilerimi iletiyorum. Çuha çiçekleriniz hiç azalmasın...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğendiğinize sevindim. o çiçekleri camın önüne koyunca bir de
      o oda da annem ve babamla başbaşa kalınca çok etkilendim. kızımla
      aramızda olağan ergenlik problemleri var tabi ki. ilişkimiz
      istediğim gibi değil. daha durulacağı günleri bekliyorum bende.
      hele torunların olduğu dönemleri de görsem sağlıkla daha ne isteyeyim
      şu hayattan.

      Sil
  3. Her seferinde aynı coşkuyu yaşamak sevgisi bol insanların duygusu bence... Anneciğinizde o şanslı insanlardan demekki :)
    Sohbetiniz muhabbetiniz ve de çiçekleriniz bol olsun :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçeketn doğru tespit, annem hep sevgi dolu oldu. Hiç karamsar
      görmedim onu. ben de tam tersi bol bunalım. daha çok babama
      çekmişim. hepimizin mutluluğu ve huzuru bol olsun.

      Sil
  4. Bayılırım çuha çiçeğine. Kendine has güzel ama zor hissedilen bir kokusu vardır hatta. Anneciğin sağlıkla keyifle izlesin çiçeklerini.Hürmetler, sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay sorma ben de her çiçeği seviyorum. özellikle çok kokusu
      olanları. şimdi de nergis zamanı ya, nihayet bizim buralara
      geldi. görür görmez aldım, evin her yerinde o güzel kokusu var
      bayılıyorum. eve gidip karşısında oturmaya can atıyorum.

      Sil
  5. ne duygulu yazmışsın yaa. ilk paragrafta benim de aklıma pippi uzunçorap geldi. o da öyle yaşar :)

    YanıtlaSil
  6. "hayatta en güzel şeyler bedava" idi. Belirttiğiniz gibi çocukluğumuzda bedava dolaştığımız kırlar artık paralı çay bahçeleri, tesisler vs. oldu. Evlerin etrafında kırlık alanlar yok artık. Hatta sakin yaşayacak bir ev bile zor bulunuyor. Güzel bir dönemde çocukluk yaşamışız, güzel şeylerin bedava olduğu bir dönem.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hem de nasıl güzeldi değil mi ? hep böyle özlem mi
      duyacağız..

      Sil
  7. Bu sıcacık yazıyı okurken ne zamandır kendime çiçek almadığımı hatırladım. Halbuki ne çok severim onları. Yarın ilk iş kendime çiçek armağan etmek olsun.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben her hafta bizim pazardan alıyorum. demet 5 tl. nelere
      para gitmiyor değil mi? evde ki en güzel mutluluk sebebi bence.

      Sil

Cuma Geldi

                                   Evet cuma geldi, yorgunluk da geldi hatta günlerdir süren baş ağrılarım da geldi. Bu hafta oldukça olums...