Çocukça mutlu olmak...Neşe,sevinç,kahkaha ve enerji..Biz acaba hangi yaşta bunları kaybetmeye başladık.Ne zaman hep oturur olduk.Ne zaman enerjimizi yitirdik? Kimle konuşsam yorgunluktan,zamanın yetmemesinden,hiçbirşey yapamamaktan bahsediyor.Yalnızca karnımızı doyurmak için çalışıyoruz , çalışıyoruz.Ne çocuklarımızla ilgilenmeye, ne özel zevklerimizi gerçekleştirmeye vaktimiz var.Bütün gün koşturuyoruz ama yaşamı teğet geçerek...
Çocukluğun kendini saf bir biçimde akışa bırakması ne güzeldi.
Yiten bu işte”
Nilgün Marmara
Yiten bu işte”
Nilgün Marmara
.jpeg)
çocuklar dünyanın en güzel varlıkları bence. o kadar çabuk büyüyorlarki bir bakıyorsunuz genç kız ve genç delikanlı oluvermişler onun için tadını çıkarın benim gibi kızları yuvadan uçan anneler daha iyi anlayacaktır şimdiki aklım olsa iş koşturmaca hepsini bırakır her dakikamı onlarla geçirirdim .çocuklarınızla geçen zaman çok değerli ve çok ama çok güzel
YanıtlaSilher gune buyuk bir neseyle oyaniyorlar ya ben ona bayiliyorum:) iyiki varlar...
YanıtlaSilNow I'm curious about you and your blog.
YanıtlaSilSo I read a little here and a little there...
It's so true what you write about being a mother.
If there's one thing I regret, it's that I didn't take lots of
photos when my daughter was little.
But I was stuck in the rut of work and stress just like
you write about.
Have a blessed Friday!