Marguerite Yourcenar

                           '' Bir  başka  belleğin  sesini  geri  vermek  ve  yalandan  kaçınmak 
                   için   ,    insan   elinden   geleni  yapar . ''


                           Geçmişi  bugünde  yaşatan  bir  yazar  Marguerite  Yourcenar.  Yazarını  arayan  okurun yazarıdır. Kapı  önlerinde  gezinmez, vitrin süsü  olmayı öteler, bilgi ve dil çağına çağrı  yaparak  , tarihin sessiz yolları , tutkunun  labirentlerine  çağırır  okuru..1903'te Brüksel'de doğdu. Flandre'ın Fransızca konuşulan kesiminde bulunan evinde özel eğitim gördü. II. Dünya Savaşı çıkınca   ABD 'ye yerleşti. Asıl adı olan Crayencour'un harflerini değiştirerek Yourcenar adını aldı.
                           

                                         


                                    Son  okuduğum kitap  Matthieu  Galey 'in   Açık  Gözler   Marguerite  Yourcenar  ..Öylesine  zevk alarak  okudum ki  bu kitabı,  bitsin  istemedim.   Yazarı  tanımak  istemem,  kendi  ağzından  yaşam öyküsü,  sevdikleri,  okudukları... Babasını    Michel  De  Crayencour  ''  önemli  değil, biz  buralardan değiliz,  yarın  çekip  gideriz ''  sözleriyle   hatırlıyor.  Ölümünde  25  yaşında,  ''  ağladıktan  sonra  yaklaşık  30 yıl boyunca  onu neredeyse  unuttum ''   diye   itiraf  ediyor.  Zira  ''  genç  bir insan  unutmak  ve  yaşamak zorundadır  ''  diyor.


                                               


                             Yourcenar  annesiz  büyümenin  sonsuz bir nimet olduğunu  söylüyor.  Böylece  insanlardan vazgeçmeyi  öğrendiğini  savunuyor  kitapta. 

                              ''  Yaşam  şimdiden  çok  geçmiştedir.  Şimdi  her zaman  kısa bir andır  ve  bütünlüğü  onu  sonsuz  gibi  gösterdiğinde  bile  bu  böyledir. Yaşamı  sevdiğimizde  , geçmişi  severiz ,  çünkü  şimdiki zaman  insan  belleğinde  kaldığı  gibi dir.  Bu  geçmişin altın çağ olduğu anlamına  gelmez. Şimdiki  zaman gibi  hem acımasız  , hem  muhteşem  , kaba  ya da  yalnızca  sıradandır. ''

                          Son olarak  çok  bilinmiş bir sözünü  yazıyorum.

               "Onların inandığı gibi inanmıyorum, onların yaşadığı gibi yaşamıyorum, onların sevdiği gibi sevmiyorum... Onların öldüğü gibi öleceğim."