31 Ekim 2011 Pazartesi

BAKMALI İNSAN...

                       
                                  Vapur  beklerken, ne kadar ayaz olursa olsun hava , iskelelere  tıkılan, kalabalıkta, ağır bir sigara dumanını, ister istemez koklayarak zamanını öldüren insanlara şaşarım. Gün dediğimiz şey ne kadar kısa .On dakika , on beş dakika gibi bir zamanı  vapur beklemeye ayıran, on, on beş dakikasını bomboş geçip gitmesine  aldırmayan , zamanının ölüp  gitmesine nasıl katlanır.  Oysa  , insan her an bulabildiği  kadarıyla  yaşamalı.  Gelen geçen insanlara bakmalı.  Dükkanlara, vitrinlere bakmalı. Başını omuzlarının arasına kısarak m, bir şeye bakmadan, bir şeyi  görmeden dolaşmalı. Gidip  denize  bakmalı.  Ağaç , su, rüzgar bizi tadın, diye bağırıyorsa, doğrusu vapur beklerken de olsa, iskeleye tıkılmayı  anlamam..




                            ...Şimdi  bütün bunlar geçmiş  zamanlardı. Bütün bunlardan iki yıl sonra ben yine aynı meydanda ,  geciken bir vapuru beklerken, bütün geçmiş zamanlarımı, beni çıldırtan bu güzel  havayı, insanları,sandalları, karşıdaki telefon direğine tüneyenkuşları, şu bir kenara çekilmiş saman yüklü arabayı,uzaktan geçen deniz motorlarının tekdüze  sesini,  İstanbulu  ne  kadar seviyorum.  Bütün bunların  halinden, derdinden, neşesinden anlıyorum.  Yukarıda söyledim ya , sırasında, geciken bir  vapur da  , insanın hatıralarının içinde bir zaman  için avunmasına vesile oluyor da , neredeyse  adına  mutluluk diyeceğim bir  duygu içimizde  beliriveriyor.




            Sabahattin Kudret Aksal 'ın  Meydan adlı hikayesinden....

20 yorum:

  1. hocam harikasınız...(seyda)

    YanıtlaSil
  2. canım, hikayeyi gözlerim dolu okudum... 'Oysa, insan her an bulabildiği kadarıyla yaşamalı'bölümünde, neden bilmiyorum, okuduğum sürece aklıma babam düştü... :)

    sevgiler

    YanıtlaSil
  3. Insanin zamani kiymetli olmali gercekten de, omur dedigin ne kadar bilinmez. Dolu dolu yasamaya calismali ne pahasina olursa olsun..

    YanıtlaSil
  4. Çok güzeldi sağol canım .Çok duygusalsın burcunu merak ettim.

    YanıtlaSil
  5. Buketcım, kendi dusuncelerini yazdın zannettim biliyormusun. :)

    YanıtlaSil
  6. şeyda!! sen de mi buradasın:))

    YanıtlaSil
  7. hamide ve gözde, beğendiğinize sevindim. benim de hayat felsefeme uygun diye paylaştım. anı yaşayalım diyoruz ama bir çok şeyi görmüyoruz.her durumda ve yerde mutluluk verici şeyler bulabiliriz aslında..

    YanıtlaSil
  8. mevdoş , doğru tahmin:)) romantik, duygusal, sanatçı ruhlu, dolu karamsar bir balığım :)

    YanıtlaSil
  9. zeynep,nasıl içten bir yazı değil mi? ama bu kadar yetenek nerdeee???

    YanıtlaSil
  10. Yazılarına çok benzettim oysa ve
    ben de sen yazdın zannettim...

    YanıtlaSil
  11. önce bende sizin yazdığınızı düşündüm:)

    sevgiyle.

    tolga

    YanıtlaSil
  12. denizin adı geçse,gözüm değse hep mutlu olurdum ama şimdi deniz denilince içim sızlıyor..

    YanıtlaSil
  13. Her an bulabildiğimiz kadar yaşamadan çoğu zaman o rıhtımal tıkılmışçasına ıskalıyoruz hayatı... neredeyse adına mutluluk denen o duyguyu harika yaşatmış yazar..

    YanıtlaSil
  14. Duygularıma yakın cümleler,harikaydı:)

    YanıtlaSil
  15. ben yazmadım ama fotoları çektim :))

    YanıtlaSil
  16. Tek kelime: BA-YIL-DIMMM!

    YanıtlaSil
  17. gerçekten güzel bir yazı...

    YanıtlaSil
  18. Gerçekten mutluluk içimizde... :)

    Ben de seni bloguma beklerim canımm!

    http://lunaparkqueen.blogspot.com

    YanıtlaSil
  19. Elini biraz daha yukarı kaldırması gerekiyordu sanırım. :)

    Fakat oltayla tekneyi yakalamışsınız. Tebrikler.

    YanıtlaSil

Cuma Geldi

                                   Evet cuma geldi, yorgunluk da geldi hatta günlerdir süren baş ağrılarım da geldi. Bu hafta oldukça olums...